Tropidophoxinellus spartiaticus

Kείμενο Κόκκινου Βιβλίου: 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

Κατηγορία κινδύνου: 
1α. Επιστημονικό όνομα: 
Tropidophoxinellus spartiaticus (Schmidt-Ries, 1943)
1β. Συνώνυμα: 

Tropidophoxinellus spartiaticus (Stephanidis, 1971)

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
Μπάφα
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
Bafa
2α. Τάξη: 
CYPRINIFORMES
2β. Οικογένεια: 
CYPRINIDAE
3i. Εξάπλωση: 

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ: Το είδος είναι ενδημικό των υδατικών συστημάτων της νότιας Πελοποννήσου (Ευρώτας, Πάμισος Μεσσηνίας, Νέδα).

3ii. Χάρτης εξάπλωσης: 
3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Τρωτό (VU)
3β. Κριτήρια: 
B1ab(ii,iii,iv,v)+2ab(ii,iii,iv,v)
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Το είδος αξιολογείται ως Τρωτό (VU) επειδή έχει σχετικά περιορισμένο χώρο ενδημίας (Ν. Πελοπόννησος). Επίσης, αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω της εποχικής ξήρανσης. Εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλοί πληθυσμοί κατοικούν σε μικρά ρεύματα, το είδος εμφανίζει μεγάλη ευπάθεια στην υδρομάστευση και τη ρύπανση. Πιο ασφαλείς θεωρούνται οι πληθυσμοί που κατοικούν σε πηγές, όπου το νερό εμφανίζει σταθερές συνθήκες.

6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
----------
8α. Αξιολογητές: 
Π. Σ. Οικονομίδης
8β. Ελεγκτές: 
----------
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

----------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Ενδημικό στον Ευρώτα, που αποτελεί και τον τυπικό βιότοπο (type locality). Επίσης, εμφανίζεται στον Μεσσηνιακό Πάμισο, τη Νέδα και μερικά ανεξάρτητα μικρά ενδιάμεσα ρεύματα.

9γ. Πληθυσμός: 

Αν και οι πληθυσμιακές τάσεις δεν είναι γνωστές διότι δεν έχουν μελετηθεί, εντούτοις πιστεύεται ότι στον χώρο εξάπλωσης του είδους υπάρχουν πολλές περιοχές όπου οι πληθυσμοί υφίστανται οικολογικές πιέσεις και υποχωρούν.

Το γεγονός ότι εποικίζει περιοχές με κατάλληλο νερό που όμως συχνά απέχουν η μία από την άλλη (περίπτωση Ευρώτα), όπως και γειτονικά αλλά ανεξάρτητα υδατικά συστήματα δημιουργεί σαφή κερματισμό των πληθυσμών.

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Σύμφωνα με τους (Οικονόμου κ.ά., 1999) είναι είδος ρεόφιλο, αν και προτιμά τα μέρη του ποταμού με πιο αργή ροή (κοιλότητες των όχθων, ρίζες παρόχθιων δένδρων, κλπ). Αναπαράγεται κατά τον Απρίλιο-Μάιο με μικρά, προσκολλητικά αβγά που αποθέτει πάνω στην υδρόβια βλάστηση. Τρέφεται κατά την άνοιξη κυρίως με έντομα και προνύμφες.

9εi. Απειλές (κείμενο): 

Ο πληθυσμός του Ευρώτα είναι απειλούμενος, λόγω της συχνής πλέον καλοκαιρινής ξήρανσης του ποταμού. Και οι άλλοι πληθυσμοί αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή, καθώς και την αλλοίωση της ποιότητας των υδάτων από προσωρινή ή μόνιμη ρύπανση, συχνά πολύ βαριάς μορφής που προκαλεί αιφνίδιους θανάτους.

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Περιλαμβάνεται στο Π.Δ. 67/1981.

9ζ. Χρήση: 

Δεν αποτελεί αντικείμενο αλιείας.

10. Βιβλιογραφία: 

Barbieri, R. 2000. Τα κυπρινοειδή της Πελοποννήσου - Κατανομή, Οικολογία και Κίνδυνοι. 9o Πανελλήνιο Συνέδριο Ιχθυολόγων, Μεσολόγγι, σελ. 149-152.

Barbieri R., Α.Ν. Economou, M.Th. Stoumboudi, P.S. Economidis. 2002. Freshwater fishes of the Peloponnese (Greece): distribution, ecology and threats. ln: Collares-Pereira M.J., I.G. Cowx, Μ.Μ. CoeIho (ed.). Conservation οf freshwater fϊshes: options for the future. Fishing News Books, Blackwell Science, Oxford, pp. 55-64.

Economidis, P.S. 1991. Check list of freshwater fishes of Greece, (recent status of threats and protection). Hellenic Society for the Protection of Nature, Special publication, pp. 41-81.

Economidis, P.S. 1995. Endangered freshwater fishes of Greece. Βiοl. Conserv., 72: 201-211.

Economidis, P.S., V.P. Vogiatzis & D. Bobori, 1997 (2000). Freshwater Fishes: 613-645 In: Directive 92/43/EEC The Greek "Habitat" Project NATURA 2000: An overview. Life Contract B4-3200/94/756 (Ed. by: S. Dafis, E. Papastergiadou, K. Georghiou, D. Babalonas, T. Georgiadis, M. Papageorgiou, Th. Lazaridou & V. Tsiaoussi). Commission of the European Communities DG XI, The Goulandris Natural History Museum, EKBY (Greek version, 2000). 932 p.

ΕΚΘΕ 1994 & ΠΕΝΕΔ 1994. Ενδημικά ψάρια. Τελική Έκθεση. Ινστιτούτο Εσωτερικών Υδάτων.
Kottelat, M. 1997. An heuristic checklist of the freshwater fishes of Europe (exclusive of former USSR) with an introduction for non-systematists and comments on nomenclature and conservation. Biologia, section Zoology, 52 suppl. 5: 1-271.

Kottelat, M. & J. Freyhof. 2007. Handbook of European freshwater fishes. Edition by M. Kottelat, Cornol, Switzerland and J. Freyhof, Berlin Germany. 646 p.

Οικονόμου, Α.Ν. και συν. 1999α. Απειλούμενα ενδημικά είδη ψαριών γλυκού νερού της Δυτ. Ελλάδας και Πελοποννήσου. Τεχνική Έκθεση ΕΚΘΕ, Μάρτιος 1999, 341 σελ. & 4 Παρ/τα.
Οικονόμου, Α.N., Ρ. Μπαρμπιέρι & Μ. Στουμπούδη. 1999β. Απειλούμενα Ενδημικά Ψάρια Γλυκού Νερού της Ελλάδας: Η Περίπτωση του Ευρώτα. Πρακτικά Διεθνούς Συνάντησης για την αποκατάσταση των Υγροτόπων. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Γύθειο, 12-14 Νοεμβρίου 1999.
Schmidt-Ries, Η. 1943. Die fische Griechenlands (eine kritische Ubersicht). Ι Die Süsswasserfische. Ztschr. Fίschei Hίlfswiss. 41: 319-344.

Stephanidis, Α. 1971. Poissons d'eau douce du PeIoponnese. Biologia Gallo Hellenica, 3: 163-212.

Stephanidis, A. 1974. On some fish of the Ioniokorinthian region (W. Greece ect.) - A new genus of Cyprinidae: Tropidophoxinellus n. gen. Biologia Gallo-Hellenica, 5(2): 235-257.

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)

4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1

4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 2

4.9. Πηγές = 2

10. Τεχνητά - υδρόβια

10.7. Αρδευόμενες εκτάσεις [περιλαμβάνει αρδευτικά κανάλια και ορυζώνες] = 2

Bi. Δράσεις διαχείρισης (υπάρχουν): 
Bii. Δράσεις διαχείρισης (απαιτούνται): 
Thu, 2019-11-21 12:12 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith