ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-----------
Ο Λασπότρυγγας κατανέμεται στην Παλαιαρκτική, βόρεια κυρίως των 55ο Ν. Η κύρια αναπαραγωγική του εξάπλωση εκτείνεται δυτικά από τη Σκανδιναβία μέχρι την Ρωσία και την ανατολική Σιβηρία. Το είδος διανύει μεγάλες αποστάσεις κατά τη μετανάστευση και διαχειμάζει σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές, με τον πληθυσμό της Δυτικής Παλαιαρκτικής να μεταναστεύει σχεδόν αποκλειστικά στην Αφρική (Tucker & Heath, 1994).
Στη χώρα μας ο Λασπότρυγγας παρατηρείται μόνο κατά τις μεταναστευτικές περιόδους (Handrinos and Akriotis 1997).
Παρ’ όλο που δεν υπάρχουν μετρήσεις του αριθμού των ατόμων που διέρχονται από την χώρα μας, ο Λασπότρυγγας αποτελεί ένα από το κοινότερα παρυδάτια κατά τη μετανάστευση με ευρεία κατανομή. Επίσης, δεν υπάρχουν ενδείξεις μείωσης του διερχόμενου πληθυσμού. Επομένως χαρακτηρίζεται ως είδος «Μειωμένου Ενδιαφέροντος».
---------
Ο Λασπότρυγγας εμφανίζεται κατά τη μεταναστευτική περίοδο σε ολόκληρη τη χώρα. Είναι πολυάριθμος ιδιαίτερα κατά την εαρινή μετανάστευση, όταν τοπικά είναι πολύ κοινός (Handrinos and Akriotis 1997).
Ο μεγαλύτερος αναπαραγόμενος πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη βρίσκεται στην Φινλανδία (200.000-300.000 ζευγάρια). Μεγάλοι πληθυσμοί υπάρχουν επίσης στη ευρωπαϊκή Ρωσία (75.000-750.000 ζευγάρια), στη Σουηδία (50.000-100.000 ζευγάρια) και στη Νορβηγία (20.000-40.000 ζευγάρια). Ο συνολικός αναπαραγόμενος πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη εκτιμάται σε 350.000-1.200.000 ζευγάρια (Birdlife International 2004).
Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν εκτιμήσεις για τον αριθμό που περνά κατά τη μετανάστευση (Handrinos and Akriotis 1997).
Οι Λασπότρυγγες προτιμούν βαλτότοπους με πλούσια βλάστηση και γλυκό ή υφάλμυρο νερό (4.1 έως 4.8, 8.3 έως 8.7). Συχνά μοιράζονται το ίδιο ενδιαίτημα με τους Μαχητές (Philomachus pugnax), κατά την τροφοληψία ή το κούρνιασμα, και τα δύο είδη σχηματίζουν μικτά κοπάδια. Καθώς είναι τόσο κοινοί, οι φωνές τους ακούγονται πολύ συχνά τη νύχτα στους υγροτόπους κατά τη μεταναστευτική περίοδο (Handrinos and Akriotis 1997).
Οι αποξηράνσεις και η καταστροφή – υποβάθμιση των υγροτόπων είναι οι κύριες απειλές για το είδος (Tucker & Heath, 1994).
Οδηγία 79/409: Παράρτημα I
Σύμβαση της Βόννης: Παράρτημα ΙΙ
Σύμβαση της Βέρνης: Παράρτημα ΙΙ
Eυρωπαϊκό Καθεστώς Απειλής: Depleted
Σύμβαση AEWA
----------
BirdLife International 2004. Birds in Europe – Population estimates, trends and conservation status. Birdlife International Conservation Series No 12.
BirdLife International (2008) Species factsheet: Tringa glareola. Downloaded from http://www.birdlife.org on 16/12/2008
Handrinos, G. & Akriotis, T., 1997. The birds of Greece. C. Helm, A & C Black, London.
Tucker, G. M. & Heath M. F., 1994. Birds in Europe: Their conservation status. Cambridge, UK.: BirdLife International (BirdLife Conservation Series No 3).
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια
3.1.1. Χορτολίβαδα = 9
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 2
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 2
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 1
4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
8. Ακτές
8.3. Εκβολές ποταμών = 1
8.4. Περιοδικά κατακλυζόμενες ιλυώδεις και αμμώδεις περιοχές και αλίπεδα χωρίς βλάστηση = 2
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 1
8.6. Παράκτιες υφάλμυρες/αλμυρές λιμνοθάλασσες με τουλάχιστον μια ένωση με τη θάλασσα = 2
8.7. Παράκτιες λιμνοθάλασσες γλυκού νερού και λιμνοθάλασσες γλυκού νερού σε δέλτα = 2
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 9