Numenius tenuirostris

Kείμενο Κόκκινου Βιβλίου: 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

1α. Επιστημονικό όνομα: 
Numenius tenuirostris Vieillot, 1817
1β. Συνώνυμα: 

----------

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
Λεπτομύτα
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
Slender-billed Curlew
2α. Τάξη: 
Charadriiformes
2β. Οικογένεια: 
Scolopacidae
3i. Εξάπλωση: 

Αναπαράγεται στην Κεντρική Σιβηρία ( η ακριβής περιοχή παραμένει άγνωστη εδώ και 100 περίπου χρόνια) και διαχειμάζει στην Β.Δ. Αφρική ( κυρίως στο Μαρόκο), ίσως δε και στον Περσικό Κόλπο. Κατά την μετανάστευση του διέρχεται από την Μαύρη Θάλασσα, την Ν.Α. Ευρώπη, τα Βαλκάνια,την Ιταλία κ.α. Οι περισσότερες καταγραφές του είδους στην Ελλάδα προέρχονται από την Θράκη και Ανατολική Μακεδονία, ιδιαίτερα δε από το Δέλτα Έβρου και το Πόρτο Λάγος, κατά την διάρκεια της εαρινής αποδημίας και σπανιότερα τον χειμώνα. Παλιότερες πάντως καταγραφές του είδους έχουν γίνει και σε άλλες περιοχές, από την Κέρκυρα μέχρι την Κω.

3ii. Χάρτης εξάπλωσης: 
3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Κρισίμως Κινδυνεύοντα (CR)
3β. Κριτήρια: 
B1ab(i,ii,iii,iv,v), C2a(i,ii), D
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Εξαιρετικά σπάνιο είδος σήμερα, το σπανιότερο ίσως παρυδάτιο στον κόσμο, με συνεχώς φθίνοντα πληθυσμό και ελάχιστες πρόσφατες παρατηρήσεις από όλη την γεωγραφική του κατανομή (καμία νέα παρατήρηση από το 2005 μέχρι σήμερα). Πιθανολογείται ότι αντιμετωπίζει προβλήματα αλλοιώσεων στους βιότοπους  αναπαραγωγής του στην Κεντρική Σιβηρία, ίσως δε και στους χώρους διαχείμασης ή κατά μήκος της μεταναστευτικής του διαδρομής. Λόγω της ομοιότητας του με συγγενικά του είδη, πιθανόν να απειλείται και από το κυνήγι. Είναι επίσης είδος για την βιολογία/ οικολογία του οποίου ελάχιστα γνωρίζουμε. Για τους λόγους αυτούς θεωρείται ως «Κρισίμως Κινδυνεύον» είδος (CR  B1ab(I,ii,iii,iv,v), C2a(i,ii), D)).

5. Λόγοι αλλαγής από προηγούμενη αξιολόγηση: 
6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
15/07/2008
8α. Αξιολογητές: 
Γιώργος Χανδρινός, ΕΑΟΠ.
8β. Ελεγκτές: 
Γιώργος Χανδρινός.
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

----------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Εξαπλώνεται σε μία μεγάλη γεωγραφική ζώνη, από την Κεντρική Σιβηρία στα ανατολικά, όπου και αναπαράγεται, μέχρι το Μαρόκο στα δυτικά και τον Περσικό Κόλπο στα ανατολικά, όπου διαχειμάζει.Στην Ελλάδα οι περισσότερες παρατηρήσεις του είδους προέρχονται από το Δέλτα Έβρου και το Πόρτο Λάγος, αλλά από τα μέσα του 19ου αι., όταν το είδος ήταν πολυάριθμο, υπάρχουν καταγραφές του από πολύ περισσότερες υγροτοπικές περιοχές, τόσο παράκτιες όσο και εσωτερικές, σε νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα.

9γ. Πληθυσμός: 

Εκτιμάται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους δεν ξεπερνά πλέον τα 100 άτομα.Οι τελευταίες φωλιές του ανακαλύφθηκαν στην Κεντρική Σιβηρία την δεκαετία του ’20, αλλά έκτοτε κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή χώρο αναπαραγωγής του. Από το 1857 μέχρι το 2001, το είδος έχει παρατηρηθεί στην Ελλάδα 117 φορές (σε μερικές περιπτώσεις πιθανόν το ίδιο άτομο), με μέγιστες καταγραφές, αμφότερες στο Δέλτα Έβρου, 250 άτομα (4-4-1981) και 150 άτομα (20-10-1978).Οι περισσότερες καταγραφές στην Ελλάδα έγιναν κατά την διάρκεια των μεταναστεύσεων του είδους (κυρίως την άνοιξη), οι δυο δε σημαντικότερες περιοχές είναι το Δέλτα Έβρου (48 παρατηρήσεις) και το Πόρτο Λάγος (22 παρατηρήσεις) (Goutner & Handrinos, 1990, Gretton, 1991, Χανδρινός, 1992, Vangeluwe et al., 1998, ΕΑΟΠ βάση δεδομενων).

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Στην Ελλάδα, το είδος δείχνει σαφή προτίμηση σε παράκτιους υγροτόπους (δέλτα ποταμών, λιμνοθάλασσες κ.α.), με ανοικτές αλοφυτικές εκτάσεις, υγρολίβαδα, ρηχά λασποτόπια, αλίπεδα, αμμώδεις ακτές κ.α. Έχει πάντως παρατηρηθεί και σε υγροτόπους γλυκού νερού.) (Goutner & Handrinos, 1990, Vangeluwe et al.,1998).

9δii. Ενδιαίτημα και οικολογία (λίστα): 
9εi. Απειλές (κείμενο): 

Ελάχιστος πλέον πληθυσμός (ουσιαστικά μεμονωμένα άτομα), γενικότερες επεμβάσεις στα ενδιαιτήματα του είδους και αυξημένες πιθανότητες λαθροθηρίας, λόγω της ομοιότητας του με άλλα συγγενικά είδη παρυδάτιων πουλιών, με τα οποία συνυπάρχει.

Άλλη = 1) Λαθροθηρία, 2) Ενόχληση κατά την άσκηση του κυνηγίου.

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Οδηγία 79/409.ΕΟΚ. Παρ. Ι.
Σύμβαση Βέρνης, Παρ. ΙΙ.
Σύμβαση Βόννης, Παρ.Ι, ΙΙ / AEWA.
Σύμβαση CITES, Παρ. Ι.
Όλες οι περιοχές όπου απαντάται πλέον το είδος στην Ελλάδα ανήκουν στο δίκτυο ΖΕΠ / Natura 2000.

9ζ. Χρήση: 

----------

10. Βιβλιογραφία: 

----------

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)

4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 2

4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 2

4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1

4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1

4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 9

4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 9

4.13. Μόνιμα εσωτερικά δελταϊκά συστήματα = 9

4.14. Μόνιμες αλμυρές, υφάλμυρες ή αλκαλικές λίμνες = 2

4.15. Εποχιακές/περιοδικές αλμυρές, υφάλμυρες ή αλκαλικές λίμνες και πεδία = 2

7. Θαλάσσια

7.2. Ρηχά νερά [συνήθως με βάθος μικρότερο των 6μ στην άμπωτη, περιλαμβάνει κόλπους και στενά] = 1

8. Ακτές

8.2. Χαλικώδεις και αμμώδεις παραλίες [περιλαμβάνει αμμολουρίδες, αμμονησίδες, θίνες] = 1

8.3. Εκβολές ποταμών = 1

8.4. Περιοδικά κατακλυζόμενες ιλυώδεις και αμμώδεις περιοχές και αλίπεδα χωρίς βλάστηση = 1

8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 1

8.6. Παράκτιες υφάλμυρες/αλμυρές λιμνοθάλασσες με τουλάχιστον μια ένωση με τη θάλασσα = 1

8.7. Παράκτιες λιμνοθάλασσες γλυκού νερού και λιμνοθάλασσες γλυκού νερού σε δέλτα =1

10. Τεχνητά - υδρόβια

10.4. Τηγάνια αλυκών, αλυκές = 2

10.8. Εποχιακά πλημμυριζόμενες αγροτικές γαίες = 9

Thu, 2018-12-20 11:50 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith