Melanocorypha calandra

Kείμενο Κόκκινου Βιβλίου: 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

Κατηγορία κινδύνου: 
1α. Επιστημονικό όνομα: 
Melanocorypha calandra (Linnaeus 1766)
1β. Συνώνυμα: 

----------

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
(Κοινή) Γαλιάντρα
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
Calandra Lark
2α. Τάξη: 
Passeriformes
2β. Οικογένεια: 
Alaudidae
3i. Εξάπλωση: 

Παλαιαρκτική: Νότια Ευρώπη και Βόρεια Αφρική, ανατολικά ως τα Ουράλια, Τουρκία, Ιράν, νότια ως το Ισραήλ, μέχρι βόρειο Αφγανιστάν και ανατολικό Καζακστάν (Cramp 1988).

Το είδος αναπαράγεται κυρίως στις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες καθώς και σε κάποιες ανατολικές.  Τους μεγαλύτερους πληθυσμούς τους συναντάμε στην Τουρκία και στην Ρωσία (Hagemeijer & Blair 1997, BirdLife International/ European Bird Census Council 2000, BirdLife International 2004). Στην Ελλάδα, την Γαλιάντρα, την συναντάμε στην Θράκη-Κ. & Α. Μακεδονία, Δ. Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία, Ιόνια, Στερεά Ελλάδα, όχι στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Αιγαίου πλην Λήμνου και Κω (Handrinos, G. & Akriotis, T. 1997).

3ii. Χάρτης εξάπλωσης: 
3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Τρωτά (VU)
3β. Κριτήρια: 
C1
3βi. Κριτήρια (λίστα): 
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Το είδος εμφανίζει συνεχιζόμενη μείωση του πληθυσμού, η οποία υπολογίζεται να είναι τουλάχιστον 10% τα επόμενα 10 χρόνια.

Στο προηγούμενο ΚΒ δεν είχε καταταχθεί στα απειλούμενα.

5. Λόγοι αλλαγής από προηγούμενη αξιολόγηση: 
6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
15/08/2008
8α. Αξιολογητές: 
Θεόδωρος Κομηνός
8β. Ελεγκτές: 
Γ. Κατσαδωράκης, Γ. Χανδρινός.
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

----------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Η Γαλιάντρα είναι τοπικά διαδεδομένη στην δυτική (Φλώρινα, Κοζάνη, Γρεβενά ), κεντρική (Πέλλα, Πιερία, Κιλκίς, Θεσσαλονίκη) και ανατολική Μακεδονία (πεδινά Δράμας, Καβάλας, Σερρών), στην Θράκη στα πεδινά Ξάνθης και Κομοτηνής και σε ένα μεγάλο μέρος του Έβρου, στη Θεσσαλία, και στη Στερεά Ελλάδα (Φθιώτιδα και Βοιωτία). Στην δυτική Ελλάδα εμφανίζεται μόνο στο Μεσολόγγι, με πολύ λίγα ζευγάρια. Παλιότερες αναφορές μιλούσαν για παρουσία της Γαλιάντρας στον Αμβρακικό και τον Καλαμά. Δεν υπάρχει κάποια πρόσφατη μαρτυρία από αυτές τις περιοχές. Από την Πελοπόννησο κάποιες μαρτυρίες που υπήρχαν μάλλον πρόκειται για μετακινήσεις που πραγματοποιεί το είδος. Στην νησιώτική Ελλάδα φωλιάζει σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου (Λήμνο και Κω) ενώ απουσιάζει από την Κρήτη και το Ιόνιο Πέλαγος.

9γ. Πληθυσμός: 

Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός υπολογίζεται σε 10.000.000 – 24.000.000 ζευγ. ενώ ο ελληνικός σε 3000 -5000 ζευγ.  χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια εμπεριστατωμένη έρευνα στις περιοχές που αναφέρεται η παρουσία του είδους, (Tucker & Evans 1997, Handrinos & Akriotis 1997, BirdLife International 2004).

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Το είδος απαντάται κυρίως σε ανοιχτές, ξηρές περιοχές και φωλιάζει στο έδαφος. Συχνάζει κυρίως σε ξηρά και πετρώδη λιβάδια, εκτατικές καλλιέργειες, αμμοθίνες, όρια υγροτόπων και αλμυρόβαλτων και γενικώς ξηρούς και ημίξηρους οικοτόπους με χαμηλή, αραιή ως και καθόλου βλάστηση, φρύγανα και αραιούς θαμνώνες, γενικώς κάτω από τα 1200 μέτρα και κυρίως σε χαμηλότερα υψόμετρα.(Handrinos & Akriotis 1997). Τρέφεται με έντομα και αρθρόποδα άνοιξη και καλοκαίρι και κυρίως σπόρους και χορτάρι το χειμώνα (Cramp 1988).

9εi. Απειλές (κείμενο): 

Απειλείται από τη λαθροθηρία, αλλά και από τις αλλαγές στις γεωργικές πρακτικές και την εντατικοποίηση των καλλιεργειών.

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Προστατεύεται σε διεθνές (Παρ. Ι της 79/409/ΕΕ, ΙΙ της Σύμβασης Βέρνης, ΙΙ της Σύμβασης Βόννης) και ελληνικό επίπεδο (απόφαση 414985/1985 ΥΠΓΑΤ) (Χανδρινός 1992, Tucker & Evans 1997). Το μεγαλύτερο μέρος του γνωστού ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται σε περιοχές Natura 2000.

9ζ. Χρήση: 

----------

10. Βιβλιογραφία: 

Χανδρινός, Γ.  1992. Το Κόκκινο Βιβλίο των απειλουμένων σπονδυλοζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

BirdLife International (2004) Birds in Europe: population estimates, trends and conservation status. Cambridge, UK:. BirdLife Conservation Series No. 12. BirdLife International.

BirdLife International/ European Bird Census Council (2000) European bird populations: estimates, trends. Cambridge, UK:. BirdLife Conservation Series No. 10. BirdLife International.

Hagemeijer, E.J.M., Blair M.J. (1997) The EBCC Atlas of European Breeding Birds: Their Distribution and Abuhdance. T & AD Poyser, London.

Handrinos, G. & Akriotis, T. 1997. The Birds of Greece. Helm.

Tucker, G.M. & Evans, M.I. 1997. Habitats for Birds in Europe. BirdLife Conservation Series No. 6. BirdLife International.

Cramp, S. (ed). 1988. The Birds of the Western Palearctic, Vol. V. Oxford University Press, Oxford, UK.

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

3. Λιβάδια = 1

3.1 Εύκρατα λιβάδια

3.1.1. Χορτολίβαδα = 1

3.1.2. Υπαλπικά και αλπικά λιβάδια = 2

3.1.4. Αλατούχες και γυψούχες στέπες = 9

3.1.5. Χέρσα εδάφη = 1

4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)

4.13. Μόνιμα εσωτερικά δελταϊκά συστήματα = 1

4.17. Εποχιακά/περιοδικά υφάλμυρα ή αλκαλικά έλη και λιμνούλες (pools) = 1

9. Τεχνητά – Χερσαία

9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 1

9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 2

Bii. Δράσεις διαχείρισης (απαιτούνται): 
Thu, 2018-12-13 13:20 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith