ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-----------
Το είδος αναπαράγεται (αποδημητικό) στα περισσότερα από τα Βαλκάνια (Αλβανία, Βουλγαρία, Κροατία, Ελλάδα, FYROM, Σερβία-Μαυροβούνιο και Τουρκία). Στη χώρα μας αναπαράγεται στις ακόλουθες ζωογεωγραφικές περιφέρειες : Στερεάς Ελλάδας, Ηπείρου, Πελοπονήσσου, Θράκης, Μακεδονίας σε μερικά από τα Ιόνια νησιά, τις Κυκλάδες και τα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου (Χανδρινός, Handrinos & Akriotis 1997).
Εκτιμάται ότι ο πληθυσμός του είδους θα μπορούσα να μειωθεί στο μέλλον, χωρίς όμως να υπάρχει κάποια ποσοτική εκτίμηση.
Ακόμη και χωρίς της εφαρμογή περιφερειακών κριτηρίων οριακά μόνο μπορεί να καταταγεί στα VU, διότι και θα μπορούσε να είναι πάνω από 10 000 άτομα και δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις μείωσης, αλλά και οι ελαιώνες και οι θαμνώνες που προτιμάει το είδος στην Ελλάδα δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι μειώνονται δραστικά. Ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους εκτιμάται σε 11000-23000 ζευγάρια, με 3.000-5000 ζευγάρια στην Ελλάδα. Γενικώς οι συνολικές πληροφορίες για το είδος είναι αρκετά περιορισμένες και οι εκτιμήσεις πληθυσμού είναι χονδροειδείς και αβέβαιες.
Αν και ο πληθυσμός του στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγάλος σε σχέση με τις γειτονικές χώρες δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει εισροή από γειτονικούς πληθυσμούς, έτσι με την εφαρμογή των περιφερειακών κριτηρίων το είδος κατατάσσεται στα Σχεδόν Απειλούμενα (ΝΤ).
Στο προηγούμενο Κόκκινο Βιβλίο δεν είχε καταταχθεί σε κάποια κατηγορία κινδύνου (Karandeinos and Legakis, 1992).
------------
Είναι διαδεδομένο είδος σε πολλές ζωογεωγραφικές περιφέρειες της ηπειρωτικής χώρας (Στερεά Ελλάδα, Ήπειρος, Πελοπόννησος, Θράκη, Μακεδονία) και σε αρκετά νησιά (Νάξος, Λέσβος, Πάρος, Σκόπελος, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος), πιθανότατα δε και σε άλλες περιοχές. Δεν υπάρχουν αποδείξεις αναπαραγωγής στην Κρήτη.
Υπολογίζεται σε 3000-5000 ζευγάρια και θεωρείται ότι παρουσιάζει μείωση.
Το είδος απαντάται κυρίως σε βελανιδοδάση, οπωρώνες, ελαιώνες και άλλες ανοικτές ή σχεδόν ανοικτές δασικές περιοχές, όπως επίσης και σε θαμνώνες. Τρέφεται κυρίως με έντομα αλλά και με φρούτα (Handrinos and Akriotis 1997).
12. Άλλο
Ελαιώνες και οπωρώνες.
Κατάλληλοι βιότοποι για το είδος είναι οι ελαιώνες όπως και οι οπωρώνες.
Τοπικά είναι πιθανόν να απειλείται από αλλαγές στη χρήση γης, κόψιμο των δέντρων που φωλιάζει, αποψίλωση, πυρκαγιές κλπ. Τοπικά ίσως από την ενόχληση κοντά στη φωλιά και τη μείωση της τροφής του, ίσως και από φυτοφάρμακα.
Προστατεύεται σε διεθνές (Παρ. Ι της 79/409/ΕΕ, ΙΙ της Σύμβασης Βέρνης, ΙΙ της Σύμβασης Βόννης) και ελληνικό επίπεδο (απόφαση 414985/1985 ΥΠΓΑΤ) (Χανδρινός 1992, Tucker & Evans 1997). Το μεγαλύτερο μέρος του γνωστού ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται σε περιοχές Natura 2000.
-----------
Χανδρινός, Γ. 1992. Το Κόκκινο Βιβλίο των απειλουμένων σπονδυλοζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Handrinos, G. & Akriotis, T. 1997. The Birds of Greece. Helm.
Birdlife International, 2004. Birds in Europe: population estimates, trends and conservation status.
Cambridge, UK : Birdlife International. (Birdlife Conservation Series No.12).
Birdlife International, 2004. Birds in the European Union: a status assessment, Wageningen, The Netherlands : Birdlife International.
Tucker, G.M., and M. I. Evans. 1997. Habitats for birds in Europe: a conservation strategy for the wider environment. BirdLife Conservation Series no. 6. BirdLife International, Cambridge, England.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση
1.1.2 Φυλλοβόλα Πλατύφυλλα
1.1.2.1. Ξηρόφιλλα φυλλοβόλα (Quercion confertae) = 1
1.1.4. Παραποτάμια δάση = 9
2. Θαμνώνες
2.2. Αείφυλλα – Πλατύφυλλα = 2
2.3. Αείφυλλα – Σκληρόφυλλα (Πρινώνες) = 2
12. Άλλο
Ελαιώνες και οπωρώνες = 1