ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
Είναι κοσμοπολίτικο είδος που κατανέμεται σε όλες τις ηπείρους εκτός της Αμερικής.
Στην Ελλάδα αναπαράγεται σε μικτές αποικίες στη Μακεδονία, Θράκη, Στερεά Ελλάδα και Ήπειρο. Στα νησιά και στην Πελοπόννησο παρατηρείται σε μικρές ομάδες κατά τη διάρκεια της εαρινής και φθινοπωρινής μετανάστευσης. Διαχειμάζει σε μικρούς αριθμούς στην Ελλάδα ιδιαίτερα στους υγροτόπους της νότιας και δυτικής Ελλάδας.
Το είδος κατετάγη στην παραπάνω κατηγορία με βάση τα στοιχεία του αναπαραγόμενου πληθυσμού και τις μεταβολές του στην Ελλάδα από το 1970 μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, ο αναπαραγόμενος πληθυσμός του είδους εκτιμήθηκε σε περίπου 2100 ζευγάρια το 2003. Εκτιμάται όμως ο πληθυσμός τη δεκαετία 1970 ήταν μεγαλύτερος δεδομένου ότι τότε δεν μετρήθηκαν όλες οι αποικίες του είδους.
Αφορά στο υπο είδος Egretta garzetta garzetta.
Ο Λευκοτσικνιάς αναπαράγεται σε 17 μικτές αποικίες οι κυριότερς από τιος οποίες είναι στις περιοχές: Αμβρακικός Κόλπος, Δέλτα Αξιού, Λίμνες Κερκίνη και Καστοριάς, Πόρτο Λάγος, Πρασούδι Ηγουμενίτσας, Πρέσπα, Πύθιο, Σουφλί και Νέα Βύσσα.
Αναπαραγόμενος πληθυσμός είναι περίπου 2100 ζευγάρια (2003) που κατανέμονται σε 17 αποικίες. Διαχειμάζει σε μικρούς αριθμούς (λιγότερα από 1000 άτομα) ιδιαίτερα στους υγροτόπους της δυτικής Ελλάδας.
Το είδος απαντά σε υγροτόπους τόσο παράκτιων όσο και εσωτερικών γλυκών νερών (λίμνες) και σε δέλτα ποταμών. Τρέφεται σε αβαθή γλυκά νερά αλλά και σε ορυζώνες όταν είναι διαθέσιμοι. Η τροφή του αποτελείται από έντομα, αμφίβια και ψάρια.
Φωλιάζει σε παρόχθια ή παραλίμνια δάση με λεύκες, αρμυρίκια, ιτιές ή και σκλήθρες. Φωλιάζει με άλλα είδη ερωδιών, Κορμοράνους, Χουλιαρομύτες και Χαλκόκοτες σε μικτές αποικίες και πολύ σπάνια μόνος του.
Η ρύπανση των νερών κυρίως από την εκτεταμένη χρήση γεωργικών φαρμάκων στις καλλιέργειες περιφερειακά των υγροτόπων όπου αναπαράγεται υποβαθμίζει τα ενδιαιτήματα διατροφής του είδους.
Ο Λευκοτσικνιάς περιλαμβάνεται στο:
1. Κοινοτική Οδηγία 79/409 «για την προστασίας των πουλιών και των βιοτόπων τους», Παράρτημα Ι
2. Σύμβαση της Βέρνης, παράρτημα ΙΙ.
Οι περισσότερες (τουλάχιστον δέκα) περιοχές στις οποίες το είδος φωλιάζει περιλαμβάνονται στο Δίκτυο «ΦΥΣΗ 2000»
Παλιότερα, στις αρχές του 20ού αιώνα, τα φτερά του Λευκοτσικνιά χρησιμοποιούνταν για να στολίζουν τα καπέλα των κυριών στην Ευρώπη και στην Αμερική. Χιλιάδες Λευκοτσικνιάδες σκοτώνονταν κάθε χρόνο γι αυτό το λόγο και το είδος τότε έφθασε στα πρόθυρα της εξαφάνισης.
Σήμερα δεν υπάρχει καμιά χρήση του είδους.
Akriotis T. and G. Handrinos. 2004. Bird ringing report (1985-2004). Hellenic Bird Ringing Centre. Mytilini.
Birdlife International. 2004. Birds in Europe – Population estimates, trends and conservation status. Birdlife International Conservation Series No 12.
Handrinos G. and T. Akriotis. 1997. The birds of Greece. C. Helm, A & C Black, London.
Kazantzidis S., V. Goutner, M. Pyrovetsi & A. Sinis 1997. Comparative nest site selection and breeding success in 2 sympatric ardeids, Black-crowned Night heron (Nycticorax nycticorax) and Little egret (Egretta garzetta) in Axios Delta, Macedonia, Greece. Colonial Waterbirds 20: 505-517.
Kazantzidis S. & V. Goutner. 2005. The diet of nestlings of three ardeidae species (Aves, Ciconiiformes) in the Axios Delta, Greece. Belgian Journal of Zoology 135 (2): 165-170
Καζαντζίδης Σ. 2005. Ερωδιοί. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Θεσσαλονίκη.
Naziridis Th., H. Jerrentrup and A. Crivelli. 1992. Wintering herons in Greece. pp. 73-75, In: M. Finlayson, T. Hollis and T Davis (eds.). Managing Mediterranean Wetlands and their birds. Proc. Symp. Grado, Italy 1991. IWRB Special Publication No 20, Slimbridge, UK.
Υφαντής Γ. και Σ. Καζαντζίδης, 2004. Καταγραφή των αποικιών των ερωδιών στην Ελλάδα. Τελική αναφορά. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Αθήνα. 53 σελ.
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 1
4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 9
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 9
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.13. Μόνιμα εσωτερικά δελταϊκά συστήματα = 1
4.14. Μόνιμες αλμυρές, υφάλμυρες ή αλκαλικές λίμνες = 2
4.16. Μόνιμα αλμυρά, υφάλμυρα ή αλκαλικά έλη και λιμνούλες (ponds) = 2
7. Θαλάσσια
7.2. Ρηχά νερά [συνήθως με βάθος μικρότερο των 6μ στην άμπωτη, περιλαμβάνει κόλπους και στενά] = 2
8. Ακτές
8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί] = 2
8.3. Εκβολές ποταμών = 1
8.4. Περιοδικά κατακλυζόμενες ιλυώδεις και αμμώδεις περιοχές και αλίπεδα χωρίς βλάστηση = 2
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 2
8.6. Παράκτιες υφάλμυρες/αλμυρές λιμνοθάλασσες με τουλάχιστον μια ένωση με τη θάλασσα = 1
8.7. Παράκτιες λιμνοθάλασσες γλυκού νερού και λιμνοθάλασσες γλυκού νερού σε δέλτα = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 1
10. Τεχνητά - υδρόβια
10.1. Ταμιευτήρες νερού (άνω των 80 στρεμμάτων) = 2
10.7. Αρδευόμενες εκτάσεις [περιλαμβάνει αρδευτικά κανάλια και ορυζώνες] = 1
10.9. Εγκιβωτισμοί και Αποστραγγιστικά κανάλια, τάφροι = 1