ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
------------
Το είδος έχει ευρεία παγκόσμια εξάπλωση με Περιοχή Παρουσίας (Extent of Occurrence) που υπολογίζεται σε 1.000.000 με 10.000.000 km2. Ο παγκόσμιος πληθυσμός του εκτιμάται σε 280.000 – 460.000 άτομα (BirdLife International. 2008). Στην Ευρώπη (120.000-220.00 ζευγάρια) αναπαράγεται σε παράκτιες περιοχές της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, καθώς και στις ακτές της Δ. Ευρώπης μέχρι την ΝΔ Σουηδία. Επίσης, απαντάται τοπικά στην Ισπανία, Αυστρία, Ουγγαρία, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Ουκρανία, Νότια Ρωσία και Τουρκία (Birdlife, 2004, Tucker & Heath, 1994).
Στην Ελλάδα ο Θαλασσοσφυριχτής είναι από τα κοινότερα παρυδάτια και το είδος αναπαράγεται σε όλους σχεδόν τους κύριους παράκτιους υγροτόπους της ηπειρωτικής χώρας, καθώς και σε μεγάλα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου (Handrinos & Akriotis, 1997).
Το είδος έχει ευρεία κατανομή στην Ελλάδα με πληθυσμό που μπορεί να ξεπερνά τα 2000 ζευγάρια, ενώ δεν έχει διαπιστωθεί κάποια σημαντική μείωση στους αριθμούς του. Επομένως, ο Θαλασσσφυριχτής χαρακτηρίζεται ως είδος «Μειωμένου Ενδιαφέροντος».
------------
Ο Θαλασσοσφυριχτής αναπαράγεται σε πολλούς παράκτιους υγρότοπους της ηπειρωτικής Ελλάδας, με σημαντικούς αναπαραγωγικούς πληθυσμούς σε μεγάλους υγρότοπους, όπως ο Αμβρακικός Κόλπος, η Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, το Δέλτα Αξιού κ.α. Επίσης, αναπαράγεται σε ορισμένα μεγάλα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, όπως η Λέσβος, η Λήμνος, η Ζάκυνθος και η Κέρκυρα (ΕΟΕ, αδημοσίευτα στοιχεία, Handrinos & Akriotis, 1997).
Οι Θαλασσοσφυριχτές βρίσκονται σε μεγαλύτερους αριθμούς κατά τη μετανάστευση (Μάρτιος-Μάιος & Αύγουστος & Οκτώβριος), ενώ τον χειμώνα είναι πολυάριθμοι στην Δυτική και Νότια Ελλάδα, αλλά όχι στην Μακεδονία και Θράκη (Handrinos & Akriotis, 1997).
Ο ελληνικός πληθυσμός εκτιμάται σε 1000 με 2000 ζευγάρια (Birdlife International, 2004), αλλά είναι πιθανόν να ξεπερνά τα 2000 αναπαραγόμενα ζευγάρια. Ενδεικτικά αναφέρονται 300 ζευγάρια στον Αμβρακικό Κόλπο, 200 ζευγάρια στη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, 50 -100 ζευγάρια στο Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα και 20-30 ζευγάρια στη Λήμνο (ΕΟΕ, αδημοσίευτα στοιχεία, ΕΟΕ, 2008, Handrinos & Akriotis, 1997).
Ο Θαλασσοσφυριχτής είναι επιδημητικό είδος στην Ελλάδα, ενώ επιπλέον πουλιά επισκέπτονται τη χώρα μας την χειμερινή περίοδο ή διέρχονται κατά την εαρινή και φθινοπωρινή μετανάστευση. Το είδος φωλιάζει στο έδαφος αποκλειστικά σε παράκτιους υγρότοπους, κατά προτίμηση σε ξηρούς λασπότοπους, αλυκές και αλίπεδα με αραιή αλοφυτική βλάστηση (8.1, 8.2, 8.3, 8.4, 8.5, 8.6, 10.4). Η τροφή του αποτελείται κυρίως από έντομα, καρκινοειδή, σκουλήκια και μαλάκια (Tucker & Heath, 1994, Handrinos & Akriotis, 1997).
Οι κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζει το είδος είναι η όχληση των παράκτιων ενδιαιτημάτων του από τον άνθρωπο (τουρισμός, βιομηχανία), η υποβάθμιση και απώλεια των υγροτοπικών εκτάσεων (αποξηράνσεις, περιβαλλοντική ρύπανση, υπεράντληση υδάτων, αστικοποίηση κλπ (BirdLife International. 2008).
Οδηγία 79/409: Παράρτημα I
Σύμβαση της Βόννης: Παράρτημα ΙΙ
Σύμβαση της Βέρνης: Παράρτημα ΙΙ
Eυρωπαϊκό Καθεστώς Απειλής: Declining
Σύμβαση AEWA
------------
BirdLife International 2004. Birds in Europe – Population estimates, trends and conservation status. Birdlife International Conservation Series No 12.
BirdLife International (2008) Species factsheet: Charadrius alexandrinus. Downloaded from http://www.birdlife.org on 16/12/2008
Handrinos, G. & Akriotis, T., 1997. The birds of Greece. C. Helm, A & C Black, London.
Tucker, G. M. & Heath M. F., 1994. Birds in Europe: Their conservation status. Cambridge, UK.: BirdLife International (BirdLife Conservation Series No 3).
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Όμικρον Ε.Π.Ε., 2008. Πρόγραμμα Παρακολούθησης (Monitoring) Παραμέτρων του Φυσικού Περιβάλλοντος και Απειλών στην Προστατευόμενη Περιοχή Χορταρόλιμνη – Λίμνη Αλυκή, Νήσου Λήμνου. Τελική Έκθεση, 2008.
8. Ακτές
8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί]
8.2. Χαλικώδεις και αμμώδεις παραλίες [περιλαμβάνει αμμολουρίδες, αμμονησίδες, θίνες] = 1
8.3. Εκβολές ποταμών = 1
8.4. Περιοδικά κατακλυζόμενες ιλυώδεις και αμμώδεις περιοχές και αλίπεδα χωρίς βλάστηση = 1
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 2
8.6. Παράκτιες υφάλμυρες/αλμυρές λιμνοθάλασσες με τουλάχιστον μια ένωση με τη θάλασσα = 2
10. Τεχνητά - υδρόβια
10.4. Τηγάνια αλυκών, αλυκές = 1