ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-------------
Η γεωγραφική εξάπλωση του είδους εντοπίζεται στον Ατλαντικό ωκεανό, τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Ινδο- Ειρηνικό ωκεανό.
Έχει από τα χαμηλότερα αναπαραγωγικά δυναμικά ανάμεσα στους Χονδριχθύες, παράγοντας ένα ή δύο μεγάλου μεγέθους μικρά κάθε δύο χρόνια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι ετήσιοι ρυθμοί πληθυσμιακής αύξησης και η ικανότητα διατήρησης τους απέναντι στην αλιευτική πίεση είναι πολύ χαμηλοί. Αν και το είδος παρουσιάζει ευρεία γεωγραφική εξάπλωση, οι τοπικοί πληθυσμοί είναι απομονωμένοι και δεν υπάρχουν δεδομένα που να υποδεικνύουν ανάμιξη μεταξύ τους. Οι πληθυσμοί της Αυστραλίας και της Νότιας Αφρικής έχουν μειωθεί λόγω αλιείας καταδεικνύοντας την ανάγκη λήψης μέτρων διαχείρισης του είδους. Αν και υπάρχουν μέτρα προστασίας του στην Αυστραλία, ο ρυθμός ανάκαμψης του πληθυσμού του είδους είναι πολύ χαμηλός.
Στη Μεσόγειο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα είχε μια ευρεία κατανομή και παρουσία ωστόσο τώρα πλέον έχει σχεδόν εξαφανιστεί από πολλές περιοχές. Έχει καταγραφεί η παρουσία του και στις Ελληνικές θάλασσες.
-----------
Η γεωγραφική εξάπλωση του είδους εντοπίζεται στον Ατλαντικό ωκεανό, τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Ινδο-Δυτικό Ειρηνικό ωκεανό αν και είναι απών από τον κεντρικό και ανατολικό Ειρηνικό.
Δεν υπάρχουν δεδομένα που να δείχνουν την τάση που ακολουθούν οι πληθυσμοί του είδους στις περιοχές εξάπλωσης.
Το είδος απαντάται σε νερά της τροπικής και εύκρατης ζώνης. Προτιμά τις περιοχές κοντά στις ακτές. Απαντάται τόσο κοντά στο βυθό όσο και την πελαγική ζώνη. Είναι το μόνο γνωστό είδος καρχαρία που διατηρεί ουδέτερη πλευστότητα κλείνοντας αέρα στη στομαχική κοιλότητα. Τα άτομα είτε είναι μονήρη είτε σχηματίζουν ομάδες μικρές και μεγάλες. Η διατροφή του αποτελείται από νηκτόν (καρχαρίες, Οστεϊχθύες κ.α.). Πρόκειται για ωοζωοτόκο είδος και ο ελάχιστος χρόνος διπλασιασμού του πληθυσμού του είναι πάνω 14 έτη.
Κύρια απειλή για τον Ταυροκαρχαρία αποτελεί η αλιεία.
Δεν υπάρχει νομοθεσία προστασίας του.
Το κρέας του χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατανάλωση. Επίσης, χρησιμοποιείται για την παραγωγή δέρματος και για την παραγωγή λαδιού.
Compagno, L.J.V. 1984. FAO species catalogue. Vol. 4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. FAO Fish. Synop. No. 125, vol. 4.
Compagno, L.J.V. 2002 Sharks of the World. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Vol. 2. Bullhead, mackerel and carpet sharks (Heterodontiformes, Lamniformes and Orectolobiformes). FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. No. 1, Vol. 2. FAO, Rome.
Compagno, L.J.V. and Niem, V.H. 1998 Odontaspididae. Sand tiger sharks. In: K.E. Carpenter and V.H. Niem (eds) FAO identification guide for fishery purposes, pp.1264-1267. The Living Marine Resources of the Western Central Pacific. FAO, Rome.
Gilmore, G. R., Dodrill, J. W. and Linley, P. A. (1983) Reproduction and Embryonic Development of the Sand Tiger Shark, Odontaspis taurus (Rafinesque). Fish. Bull 81, 201-225.
Papakonstantinou, C., 1988. Check-list of marine fishes of Greece. Fauna Graeciae IV, 257 p.
Economidis, P.S., 2001 Common names of Hellenic marine fishes. Aristotle University, Unpublished Technical Report.
7. Θαλάσσια
7.1. Ανοιχτά = 1