ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-------------
Απαντάται στον Ατλαντικό ωκεανό, τον Ειρηνικό και τον Ινδο-Ειρηνικό ωκεανό. Περιοχές εξάπλωσης του είδους στον Ανατολικό Ατλαντικό είναι οι περιοχές από την Πορτογαλία έως το Κονγκό, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου. Απαντάται σε όλες τις Ελληνικές θάλασσες. Συλλήψεις του από αλιευτικά σκάφη έχουν καταγραφεί στο Ιόνιο πέλαγος, στο Αιγαίο πέλαγος και στη Λεβαντίνη. Είναι γνωστό ότι σε κάποιες περιοχές εξάπλωσής του εκτελεί εκτεταμένες εποχικές μεταναστεύσεις
Είναι μεγάλου μεγέθους καρχαρίας. Ανήκει στα είδη που φτάνουν την αναπαραγωγική ωριμότητα σε μεγάλη ηλικία και έχουν μικρή γονιμότητα. Αποτελεί κύριο στόχο αλιείας σε πολλές περιοχές εξάπλωσής του. Στην Μεσόγειο δεν έχουν προσδιοριστεί περισσότεροι του ενός πληθυσμοί. Και το είδος έχει χαρακτηριστεί ως κινδυνεύον (ΕΝ). Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί συλλήψεις του σε εργαλεία παράκτιας αλιείας (δίχτυα, παραγάδια) αλλά είναι σπάνιες.
-----------
-----------
-----------
Ενδιαίτημα : Θαλάσσιο, σε παράκτια και ανοιχτά νερά. (7.1).
Είναι κοινό είδος σε υποτροπικά και θερμά εύκρατα νερά, σε εκβολες ποταμών, κόλπους και λιμάνια. Απαντάται τόσο στην παραλιακή ζώνη όσο και στην πελαγική. Αποφεύγει τις αμμώδεις παραλίες, τους κοραλλιογενείς υφάλους ενώ σπάνια απαντάται στην επιφάνεια του νερού. Κάποιες φορές συναντάται σε ανοιχτά νερά στον ωκεανό. Τρέφεται, κυρίως, με οστεϊχθύες αλλά στις διατροφικές συνήθειές του συγκαταλέγονται επίσης μικροί καρχαρίες, κεφαλόποδα, γαρίδες, ράγιες και ζωοβένθος. Πρόκειται για ζωοτόκο είδος. Στη Μεσόγειο θάλασσα έχουν αναφερθεί περιοχές αναπαραγωγής του στην Αδριατική θάλασσα, στο Ιόνιο και στη Λεβαντίνη.
Το είδος αυτό έχει μεγάλο χρόνο διπλασιασμού του πληθυσμού (ελάχιστος χρόνος 14 έτη). Είναι ζωοτόκο με αργή αύξηση και μικρή γονιμότητα. Τα βιολογικά χαρακτηριστικά αυτά κάνουν το είδος ιδιαίτερα ευάλωτο ακόμη και σε χαμηλά-μέτρια επίπεδα εκμετάλλευσης. Αλιεύεται για εμπορικούς σκοπούς και χρησιμοποιείται το κρέας του ως τροφή, το δέρμα του για τσάντες και παπούτσια, και ορισμένα προϊόντα αυτού στην ιατρική. Επίσης χρησιμοποιείται στα ενυδρεία.
Στην Ελλάδα αποτελεί συνοδό αλίευμα της παράκτιας αλιείας (παραγάδια –δίχτυα), αν και οι συλλήψεις του είναι σχετικά σπάνιες. Σπανιότερες είναι οι συλλήψεις του από μηχανότρατες.
Η ρύπανση των παράκτιων περιοχών όπου αναπαράγεται είναι μια ακόμη απειλή για το είδος.
Δεν υπάρχει ελληνική ή κοινοτική νομοθεσία που να απαγορεύει την αλιεία του είδους ή να θέτει μέτρα εποχιακής ή γεωγραφικής απαγόρευσης.
Το κρέας του χρησιμοποιείται για ανθρώπινη κατανάλωση. Επίσης, χρησιμοποιείται για την παραγωγή δέρματος και για την παραγωγή λαδιού. Στην Ελλάδα διατίθεται καταναλώνεται ως γαλέος.
Baranes, A. and Ben Tuvia, A. 1978. Occurrence of the sandbar shark Carcharhinus plumbeus in the northern Red Sea. Israel Journal of Zoology 27: 45-51.
Bertrand, J., Gil De Sola, L., Papaconstantinou, C., Relini, G. and Souplet, A. 2000 . Contribution on the distribution of elasmobranchs in the Mediterranean (from the Medits survey). Biol. Mar. Medit. 7 (1): 385–399.
Bradai, M.N., Saidi, B., Enajjar, S., Bouain, A. 2006. The Gulf of Gabès: a spot for the Mediterranean elasmobranches, pp.107-117. In: Basusta, N., Keskin, Ç., Serena, F., Seret, B. (eds), The Proceedings of the Workshop on Mediterranean Cartilaginous Fish with Emphasis on Southern and Eastern Mediterranean. Turkish Marine Research Foundation. Istanbul-Turkey. Publication Number: 23.
Capapé, C. 1984. Nouvelles donnees sur la morphologie et la biologie de la reproduction de Carcharhinus plumbeus (Nardo, 1827) (Pisces, Carcharhinidae) des cotes tunisiennes. Inv. preq. 48 (2): 115-137.
Cavanagh, Rachel D. and Gibson, Claudine. 2007. Overview of the Conservation Status of Cartilaginous Fishes (Chondrichthyans) in the Mediterranean Sea. IUCN, Gland, Switzerland and Malaga, Spain. vi + 42 pp.
Costantini, M. and Affronte, M. 2003. Neonatal and juvenile sandbar sharks in the northern Adriatic Sea. Journal of Fish Biology 62(3): 740-743.
Economidis, P.S., 1973. Catalogue of the fishes of Greece. Reprinted from Hellenic Oceanology and Limnology, Praktika of the Inst. of Ocean. and Fishing Research, vol. 11 (1972).
Economidis, P.S. and E. Koutrakis, 2001. Common names of comercially important Hellenic marine organisms. Aristotle University, Unpublished Technical Report.
Ferretti, F., Myers, R.A., Serena, F. and Lotze, H.K. 2008. Loss of Large Predatory Sharks from the Mediterranean Sea. Conservation Biology 22: 952-964.
Megalofonou, P., Yannopoulos, C., Damalas, D., De Metrio, G., Deflorio, M., de la Serna, J.M., Macias, D. (2005). Pelagic shark incidental catch and estimated discards from the swordfish and tuna fisheries in the Mediterranean Sea. Fishery Bulletin 620 –634 (2005).
Megalofonou, P., Damalas, D., Yannopoulos, C. (2005). Composition and abundance of pelagic shark by-catch in the eastern Mediterranean Sea. Cybium, 29: 135-140.
Papakonstantinou, C., 1988. Check-list of marine fishes of Greece. Fauna Graeciae IV, 257 p.
7. Θαλάσσια
7.1. Ανοιχτή θάλασσα