Algyroides moreoticus

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

1α. Επιστημονικό όνομα: 
Algyroides moreoticus (Bibron & Bory, 1833)
1β. Συνώνυμα: 

----------

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
Μωραϊτόσαυρα
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
Greek Algyroides
2α. Τάξη: 
Squamata
2β. Οικογένεια: 
Lacertidae
3i. Εξάπλωση: 

Πρόκειται για ενδημικό είδος της Πελοποννήσου που εξαπλώνεται στα Ιόνια.

3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Σχεδόν Απειλούμενα (NT)
3β. Κριτήρια: 
----------
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Η κατάταξη του είδους στη συγκεκριμένη κατηγορία οφείλεται στην έλλειψη πληροφοριών για το συνολικό μέγεθος του πληθυσμού του καθώς και για τον αριθμό και την ποιότητα των υποπληθυσμών. Μετά τις μεγάλες πυρκαϊές του 2007 είναι πολύ πιθανόν οι πληθυσμοί της δυτικής Πελοποννήσου να έχουν υποστεί σοβαρή μείωση ή και εξαφάνιση.

6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
5.5.2008
8α. Αξιολογητές: 
Παναγιώτης Παφίλης
8β. Ελεγκτές: 
---------
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

---------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Εξαπλώνεται στην Πελοπόννησο αλλά η κατανομή του είναι ασυνεχής καθώς περιορίζεται κυρίως σε θέσεις με φυλλοβόλα και για τον λόγο αυτό είναι πολύ πιο κοινό στις βόρειες περιοχές της Πελοποννήσου από ότι στις νότιες.  Επίσης απαντάται και στα νότια Ιόνια νησία και συγκεκριμένα στην Κεφαλονία και την Ζάκυνθο.

9γ. Πληθυσμός: 

Η εκτίμηση του συνολικού πληθυσμού του είδους είναι ανέφικτη καθώς δεν έχουν πραγματοποιηθεί ειδικές μελέτες. Λόγω των ιδιαίτερων βιοτοπικών του προτιμήσεων οι πληθυσμοί του παρουσιάζονται κατακερματισμένοι και ασυνεχείς. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον αριθμό και το μέγεθος των υποπληθυσμών του. Οι πληθυσμοί του είναι μάλλον μέτριας πυκνότητας αλλά λόγω του κρυπτικού προτύπου διαβίωσης που ακολουθεί δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα με απλή παρατήρηση και απαιτούνται ειδικές μελέτες. Η γενική του πάντως εξάπλωση θα πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει συρρικνωθεί έπειτα από τις φωτίες του 2007 στην Πελοπόννησο.

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Το συγκεκριμένο είδος προτιμά υγρά δάση φυλλοβόλων όπου κρύβεται στη στρωμνή και στους πεσμένους κορμούς. Επίσης απαντάται σε ρεματίες και κοντά σε υδατοσυλλογές όπου υπάρχουν φυλλοβόλα δένδρα.
Το πρότυπο διαβίωσης της μωραΐτόσαυρας είναι κρυπτικό. Έτσι περνά ικανό μέρος της ημέρας της κάτω από τα πεσμένα φύλλα ενώ ρυθμιζει τη θερμοκρασία της εκτειθέμενη για σύντομα χρονικά διαστήματα σε πεσμένους κορμούς δένδρων και βράχους. Η περίοδος αναπαραγωγής ξεκίνα το Μάρτιο και φτάνει μέχρι τον Ιούλιο. Κάθε γέννα περιλαμβάνει 4-8 μικρά αυγά που τοποθετούνται στη βάση βράχων και στις ρίζες μεγάλων θάμνων και βράχων. Τρέφεφται με μικρά αρθρόποδα με έμφαση στα έντομα και ιδίως τα κολεόπτερα.

9εi. Απειλές (κείμενο): 

Η σοβαρότερη απειλή του είναι η συρρίκνωση των ιδιαίτερων βιοτόπων του λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Η μωραϊτόσαυρα περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης, καθώς και στο Παράρτημα ΙV της Οδηγίας 92/43 της Ε.Ε. ενώ προστατεύεται και από το ΠΔ 67/1981. Στο Κόκκινο Βιβλίο για τα Αμφίβια και τα Ερπετά της IUCN (2006) χαρακτηρίζεται ως Σχεδόν Απειλούμενο λόγω της περιορισμένης κατανομής του.

9ζ. Χρήση: 

Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.

Τάσεις στη συλλογή/συγκομιδή από το φυσικό τους περιβάλλον σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό τα τελευταία 5 χρόνια = Άγνωστη

Τάση στο ποσό συλλογής/συγκομιδής που προκαλείται λόγω εξημέρωσης και καλλιέργειας τα τελευταία 5 χρόνια = Άγνωστη

10. Βιβλιογραφία: 

Bedriaga, J.v. 1894. Bemerkungen zu F. Werner “Über Algiroides moreaticus Bibr.-Bory aus Kephallenia.” Zool. Anz. 17: 455-457

Bibron & BORY 1833. In BORY Expéd. Sci. Morée Zool.: 66, 67, 72

Bischoff, W. 2007. Auf der Suche nach Gebirgseidechsen in drei Erdteilen. Draco 7 (27): 54-73

Bischoff, W. & Bischoff, U. 1980. Einige Bemerkungen zur Herpetofauna des Peloponnes. Herpetofauna 2 (4): 17-22

Bosch, H.A.J. IN DEN 1990. Bemerkenswertes Alter einer Ionischen Kieleidechse Algyroides moreoticus. Die Eidechse (1): 16-17

Bosch, IN DEN, H. A. J.: 2000. Bemerkenswertes Sexualabwehrverhalten eines Weibchens von Alygroides moreoticus Bibron and Bory, 1833. Die Eidechse 11 (1): 1-4

Clark, R. J. and Clark, E. D. 1970. Notes on four lizard species from the Peloponnese, Greece: Algyroides moreoticus Bibron and Bory, Anguis fragilis peloponnesiacus Stepanek, Ophiomorus punctatissimus (Bibron and Bory) and Ophisaurus apodus (Pallas). British Journal of Herpetology 4: 135-137.

Engelmann,W.E. et al. 1993. Lurche und Kriechtiere Europas. Neumann Verlag (Radebeul, Germany), 440 pp.

Harris,D.J.; Arnold,E.N. & Thomas,R.H. 1999. A phylogeny of the European lizard genus Algyroides (Reptilia: Lacertidae) based on DNA sequences, with comments on the evolution of the group. J. Zool. (London) 249: 49-60

Trapp, B. 2006. Reptilien und Amphibien des griechischen Festlandes. Natur und Tier Verlag (Münster), 300 pp.

Valakos, E.D.,  P. Pafilis, K. Sotiropoulos, P. Lymberakis, P. Marangou & J. Foufopoulos. 2007. Reptiles and Amphibians of Greece, Chimaira Publications, Frankfurt am Mainz, 463 pp.

Werner, F. 1895. 2. Erwiderung. Zool. Anz. 18: 104-105

Werner, F. 1894. Über Algiroides moreaticus Bibron und Bory aus Kephallenia. Zool. Anz. 17: 256-259

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

----------

Wed, 2019-12-11 08:47 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith