Tadarida teniotis [(Rafinesque, 1814) ]

Tadarida teniotis

Taxonomic name:

Tadarida teniotis (TAXON)

iNaturalist Observations:

Tadarida teniotis Observations in Greece

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

Κατηγορία κινδύνου:

08 - ΜΕΙΩΜΕΝΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ - LEAST CONCERN (LC)

1α. Επιστημονικό όνομα:

Tadarida teniotis (Rafinesque, 1814)

1β. Συνώνυμα:

-----------

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα:

Νυχτονόμος

1δ. Αγγλικό κοινό όνομα:

European Free-tailed Bat

2α. Τάξη:

Chiroptera

2β. Οικογένεια:

Molossidae

3i. Εξάπλωση:

Το Tadarida teniotis εξαπλώνεται κυρίως στην παλαιαρκτική αν και το εύρος του εκτείνεται μέχρι την Ινδομαλαισία. Απαντά κυρίως στη λεκάνη της Μεσογείου από την Πορτογαλία και την Ισπανία προς ανατολάς μέσω της νότιας Ευρώπης στα Βαλκάνια, την Τουρκία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την Ιορδανία. Στη Βόρεια Αφρική έχει αναφερθεί από το Μαρόκο, την Αλγερία, την Τυνησία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Υπάρχει επίσης σε όλα σχεδόν τα Κανάρια Νησιά και σε αρκετά νησιά της Μεσογείου.

Έχει αναφερθεί από διάφορες θέσεις στη Μακεδονία, τη Θράκη, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα την Πελοπόννησο και αρκετά νησιά (Ζάκυνθος, Εύβοια, Λέσβος, Χίος, Σαντορίνη, Κως, Ρόδος, Κάρπαθος και Κρήτη). Η κατανομή του Ελλάδα είναι πιθανότατα ευρύτερη.

3ii. Χάρτης εξάπλωσης:

Tadarida_teniotisMap.jpg

3α. Κατηγορία κινδύνου:

Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC)

3β. Κριτήρια:

-------------

4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης:

Έχει ευρύτατη κατανομή και δεν φαίνεται να δέχεται σημαντικές απειλές.

5. Λόγοι αλλαγής από προηγούμενη αξιολόγηση:

3. Νέες ή αρτιότερες πληροφορίες

6. Πληθυσμιακές τάσεις:

4. Άγνωστες

7. Ημερομηνία αξιολόγησης:

20.12.08

8α. Αξιολογητές:

Καλούστ Παραγκαμιάν, Παναγιώτης Γεωργιακάκης, Έλενα Παπαδάτου.

8β. Ελεγκτές:

Αναστάσιος Λεγάκις, Αθανάσιος Σφουγγάρης.

9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση:

--------------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση:

Έχει ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, κυρίως στις ασβεστολιθικές περιοχές.

9γ. Πληθυσμός:

-------------

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο):

Συνήθως θηρεύει πετώντας έως και αρκετές δεκάδες μέτρα από το έδαφος πάνω από εύκρατους και ημι-ερημικούς οικοτόπους. Τόσο οι θερινές όσο και οι χειμερινές αποικίες χρησιμοποιούν κυρίως χαραμάδες βράχων σε λατομεία και γκρεμνά αλλά και τεχνητές κατασκευές (γέφυρες, κτίρια, κ.ά.).

9δii. Ενδιαίτημα και οικολογία (λίστα):

04. Υγρότοποι (εσωτερικοί)

4.01. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες]

4.02. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής

4.03. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση

4.04. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ

4.05. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων]

4.06. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων]

4.07. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων]

4.08. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων]

05. Βραχώδεις περιοχές [περιλαμβάνονται γκρεμοί, κορυφές βουνών, σάρες]

08. Ακτές

8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί]

09. Τεχνητά – Χερσαία

9.5. Αστικές περιοχές και πάρκα

9εi. Απειλές (κείμενο):

Ενδεχομένως απειλείται από την υπερβολική χρήση αγροχημικών. Επίσης, οι αποικίες που σχηματίζει σε ανθρώπινες κατασκευές (κτήρια, γέφυρες) είναι συχνά ανεπιθύμητες αλλά και ευάλωτες σε εργασίες ανακαίνισης.

1.4.9. Άλλη

Οι αποικίες που σχηματίζει σε ανθρώπινες κατασκευές (κτήρια, γέφυρες) είναι συχνά ανεπιθύμητες αλλά και ευάλωτες σε εργασίες ανακαίνισης.

9στ. Kαθεστώς προστασίας:

Προστατεύεται με τον Δασικό Κώδικα και το ΠΔ. 67/1981 "Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδος και της άγριας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της ερεύνης επ’ αυτών". Περιλαμβάνεται στο παράρτημα II της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21.5.1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (με μεταγενέστερες τροποποιήσεις). Περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα II της σύμβασης της Βέρνης στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βόννης. Tέλος έχει αναφερθεί από πολλούς Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).

9ζ. Χρήση:

Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.

10. Βιβλιογραφία:

ALEVIZATOS N. & V. GOUTNER. 1999: Winter diet of the barn owl (Tyto alba) and long-eared owl (Asio otus) in Northeastern Greece: a comparison. J. Raptor Res. 33: 160-163.
AULAGNIER, S., PAUNOVIC, M., KARATAŞ, A., PALMEIRIM, J., HUTSON, A.M., SPITZENBERGER, F., JUSTE, J. & BENDA, P. 2008. Tadarida teniotis. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 01 October 2008.
DIETZ C. (Προσωπική επικοινωνία)
GEORGIAKAKIS, P. 2003. Feeding ecology of the chiroptera of Crete. Msc thesis. (in Greek) University of Crete, Irakleion, 111pp.
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O.v. (Προσωπική επικοινωνία)
HUTSON, A.M. 1999. Tadarida teniotis (Rafinesque, 1814). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., THISSEN, J. B. M., VOHRALÍK, V. & ZIMA, J. (Eds.) pp. 156-157. Academic press, London.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1977. Systematical study and geographic distribution of Chiroptera of Greece. PhD. Thesis, Faculty of Physlcs and Mathematics, University of Patras, 173 pp (in Greek, unpublished).
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Tadarida teniotis. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ tadarida_teniotis.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA, T. & A. GUEORGUIEVA 2004. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece) – species diversity, zoogeography and faunal patterns. - In: Beron P., Popov A. (eds). Biodiversity of Bulgaria. 2. Biodiversity of Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece). Pensoft & Nat. Mus. Natur. Hist., Sofia, 907-927.
KAHMANN, H. 1959. Beitrag zur Kenntnis der Fledermaus-Fauna auf der Insel Kreta. Säugetierk. Mitt., 7: 153-156.
KOCK D. & Ι. A. NADER 1984. Tadarida teniotis (Rafinesque, 1814) in the W-Palearctic and a lectotype for Dysopes rupelii Temminck, 1826 (Chiroptera: Molossidae). Ztscht. Säugetierk. 49: 129- 135.
KOCK D. 1969: Die Fledermaus-Fauna des Sudan (Mammalia, Chiroptera). Abh. Senckenberg. Naturforsch. Ges. 521. 1-238.
KOCK D. 1974. Zur Säugetierfauna der Insel Chios, Ägäis (Mammalia). Senckenberg. Βiοl. 55: 1-19.
KOLΕΝAΤΙ F. A. 1859. Monographie der europäischer Chiropteren. Jahresheft Νaturwiss. Sect. Mäht: Schles. Ges. Foerd. Ackerbaues, Bruenn 1859: 1-156.
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
LINDERMAYER D. 1855. Euboea. Eine naturhistorische Skizze. Bull. Naturalist. Moscou 2: 447
MARTENS J. 1967. Plecotus austriacus (Fischer) auf Kreta; mit Bemerkungen zu weiteren Arten (Mammalia, Chiroptera) Bonn. Ζοοl. Beitr. 18: 253-2570
NIETHAMMER J. 1971. Kleinsäuger νοn Kithira, Griechenland. Säugetierk. Mitt. 19: 363-365.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (Αδημοσίευτα στοιχεία)
PIEPER H. 1965. Über einige Fledermaus-Parasiten aus Griechenland. Entomol. Ztschr. 75: 26-30.
PIEPER H. 1966. Über einige bemerkenswerte Kleinsäuger-Funde auf den Inseln Rhodos und Kos. Acta Βiοl. Hellen. 1: 21-28.
PIEPER H. 1977. Fledermäuse aus Schleiereulen-Gewoellen νοn der Insel Kreta. Ztschr. Säugetierk. 43: 7-12.
WINGE N. 1881. Om Graeske Pattedyr, samlede af L. Münter. Med Bemaerkninger om Familierne Soricidae, Mustelidae, Muridae og Myoxidae. Vidensk. Meddel. Naturh. Foren. Kbhvn. 1881: 7-59.