Puffinus yelkouan (Acerbi, 1827)

Το είδος κατάσσεται ως Σχεδόν Απειλούμενο, κάτω από τα εξής κριτήρια:
Α3: προβλέπεται μείωση του πληθυσμού του καθώς όλοι οι παράγοντες οι οποίοι το επηρεάζουν αρνητικά (υπεραλίευση, επέκταση ανθρώπινης παρουσίας σε νησίδες, εντατικοποίηση θαλάσσιων μεταφορών και πιθανότητας πετρελαιοκηλίδων, αύξηση του πληθυσμού του Ασημόγλαρου, παράνομες μέθοδοι αλιείας) βρίσκονται σε εφαρμογή χωρίς προβλεπόμενη ανάσχεσή τους.

Επίσης οριακά ως Τρωτό κατατάσσεται από τα εξής κριτήρια:
Β1b: Εκτός από τα άτομα που αναπαράγονται στην Ελλάδα, ένα πολύ μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού διέρχεται από το Αιγαίο για να εισέλθει στη Μαύρη Θάλασσα για να τραφεί (Ιούλιος – Οκτώβριος). Η περιοχή από την οποία διέρχονται στο ΒΑ Αιγαίο είναι πολύ μικρή, οπωσδήποτε <5.000 τ.χ..

Β2 b: Το σύνολο των νησίδων όπου το είδος αναπαράγεται ή πιθανά αναπαράγεται έχουν έκταση μικρότερη των 2.000 τ.χ.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτιμάται από 13.000 έως 33.000 ζευγάρια. Ο ελληνικός από 4.000 έως 7.000 ζευγάρια (πιθανότατα σημαντικά παραπάνω) και συνεπώς αποτελεί πολύ σημαντικό τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού και κάθε πιθανή μείωση σε αυτόν δεν αναπληρώνεται εύκολα. Επιπλέον, το είδος τυπικά απαντά σε διακριτούς μεταπληθυσμούς, χωρίς τη δυνατότητα εύκολης και γρήγορης ανταλλαγής ατόμων μεταξύ τους. Ως εκ τούτου κρίνεται ότι δεν πρέπει να ελαττωθεί το καθεστώς απειλής και να διατηρηθεί ως Σχεδόν Απειλούμενο.  Σημειώνεται ότι η εμπειρικά διαπιστωμένη μείωσή του (π.χ. προφανής ελάττωση του μεγέθους των κοπαδιών σε παραδοσιακούς χώρους τροφοληψίας σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα) δεν αποδεικνύεται επιστημονικά επειδή οι σύγχρονες μέθοδοι έρευνας έχουν ανακαλύψει νέους πληθυσμούς του είδους ανεβάζοντας τον αριθμό των γνωστών ζευγαριών. Κατά την αξιολόγηση οφείλουμε να λάβουμε υπόψη την ισχυρή πιθανότητα για μεγάλη μείωση του είδους.