Pipistrellus kuhlii
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
------------
Αυτό το είδος εξαπλώνεται ευρέως στη βόρεια Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία (από την Ιβηρική χερσόνησο μέσω της Νότιας Ευρώπης, στις χώρες του Λεβάντε και τον Καύκασο έως το Καζακστάν, το Πακιστάν και την Ινδία.
Η λευκονυχτερίδα έχει μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα και φαίνεται να είναι αρκετά κοινή στο κεντρικό και νότιο τμήμα της, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών νησιών του Ιονίου (Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Λευκάδα) και του Αιγαίου (Σκιάθος, Σαντορίνη, Μύκονος, Εύβοια και Κρήτη). Απαντά κυρίως στις κοιλάδες των μεγάλων ποταμών (Αξιός, Ευρώτας και Στρυμώνας), σε παράκτιες περιοχές και νησιά, καθώς και οικισμούς συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων πόλεων.
Έχει μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα και είναι αρκετά κοινή στο κεντρικό και νότιο τμήμα της, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών νησιών.
--------------
Εξαπλώνεται σε όλη την Ηπειρωτική Ελλάδα συμπεριλαμβανομένης και της Πελοποννήσου, καθώς και σε πολλά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου.
-----------
Θηρεύει σε μια ποικιλία οικοσυστημάτων συμπεριλαμβανομένων των αγροτικών και αστικών περιοχών και γύρω από τα φώτα των δρόμων.
Οι καλοκαιρινές αποικίες χρησιμοποιούν κυρίως κτίρια. Διαχειμάζουν συνήθως σε χαραμάδες βράχων και υπόγειες στοές.
Η ευρύτατη κατανομή του είδους στην Ελλάδα και το γεγονός ότι είναι ευρύοικο, δείχνουν ότι μάλλον δεν αντιμετωπίζει σημαντικές απειλές. Ωστόσο, η γενικότερη υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του και ιδιαίτερα η ρύπανση των υδάτων, ενδέχεται να αποτελέσουν σημαντικότερο πρόβλημα στο μέλλον.
Προστατεύεται με τον Δασικό Κώδικα και το ΠΔ. 67/1981 "Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδος και της άγριας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της ερεύνης επ’ αυτών". Περιλαμβάνεται στο παράρτημα IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21.5.1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (με μεταγενέστερες τροποποιήσεις). Περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα II της σύμβασης της Βέρνης στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βόννης. Επίσης έχει αναφερθεί από πολλούς Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
ADAMAKOPOULOS T., S. GATZOYANNIS & Κ. POIRAZIDIS (eds.). 1995. Study on the assessments, the enhancement of the legal infrastructure and the management of the protected area in the forest of Dadia. Athens: SES Summary, 48 pp.
AULAGNIER, S., JUSTE, J., KARATAŞ, A., PALMEIRIM, J. & PAUNOVIĆ, M. 2008. Pipistrellus kuhlii. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 10 October 2008.
DIETZ C. (Προσωπική επικοινωνία).
FELTEN N. & G. STORCH. 1970. Kleinsäuger den italienischen Mittelmeer-Inseln Pantelleria und Lampedusa. Senckenbergiana Βiοl. 51: 159-173.
GEORGIAKAKIS, P. 2003. Feeding ecology of the chiroptera of Crete. Msc thesis. (in Greek) University of Crete, Irakleion, 111pp.
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O.v. (Προσωπική επικοινωνία).
HOPKINS G. H. & M. ROTHSCHILD. 1956. An illustrated catalogue of Rothschild collection of fleas (Siphonaptera) in the British Museum (NH). Vol. II. Cotopsyllidae, Vermipsyllidae, Stephanocircidae, Ischnopsyllidae, Hypsophthalmidae, and Xiphiopsyllidae. British Museum (Natural History), London, 445 pp., 445 pp.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1977. Systematical study and geographic distribution of Chiroptera of Greece. PhD. Thesis, Faculty of Physlcs and Mathematics, University of Patras, 173 pp (in Greek, unpublished).
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1985. New records of the occurrence of the genus Pipistrellus (Chiroptera: Vespertilionidae) in Greece. Mammalia 49: 131-133.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Pipistrellus kuhlii. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ pipistrellus_kuhlii.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA T. & A. GUEORGUIEVA. 2004. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece) – species diversity, zoogeography and faunal patterns. - In: Beron P., Popov A. (eds). Biodiversity of Bulgaria. 2. Biodiversity of Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece). Pensoft & Nat. Mus. Natur. Hist., Sofia, 907-927.
KAHMANN, H. 1959. Beitrag zur Kenntnis der Fledermaus-Fauna auf der Insel Kreta. Säugetierk. Mitt., 7: 153-156.
KAHMANN, H. 1964. Contribution a l'étude des mammifères du Peloponese. Μammalia 28: 109-136.
KOCK, D., F. MALEC & G. STORCH. 1972. Rezente und subfossile Kleinsäuger aus dem Vilayet Elazig, Ostanatolien. Ztscht Säugetierkunde., 37: 204-229.
KOLΕΝAΤΙ F. A. 1859. Monographie der europäischer Chiropteren. Jahresheft Νaturwiss. Sect. Mäht: Schles. Ges. Foerd. Ackerbaues, Bruenn 1859: 1-156.
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
LEGAKIS A., C. PAPADIMITRIOU, M. GAETHLICH & D. LAZARIS. 2000. Survey of the bats of the Athens.
LINDERMAYER D. 1855. Euboea. Eine naturhistorische Skizze. Bull. Naturalist. Moscou 2: 447
metropolitan area. Myotis 38: 41-460.
MILLER G. S. 1912. Catalogue of the Mammals of Western Europe (Europe exclusive of Russia) in the collection of the British Museum. London: British Museum (Natural History), 1019 pp.
NIETHAMMER J. 1962. Die Säugetiere νοn Korfu. Bonn. Ζοοl. Beitr. 13: 1-49.
NIETHAMMER J. 1974. Zur Verbreitung und Taxonomie griechischer Siiugetiere. Bonno Ζοοl. Beitr. 25: 28-55.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (Αδημοσίευτα στοιχεία).
PEUS F. 1954. Zur Kenntnis der Flohe Griechenlands (Insecta, Siphonaptera). Bonn. Ζοοl. Βeitr, Sonderband 1954: 111-147.
PIEPER H. 1965. Über einige Fledermaus-Parasiten aus Griechenland. Entomol. Ztschr. 75: 26-30.
PIEPER H. 1966. Über einige bemerkenswerte Kleinsäuger-Funde auf den Inseln Rhodos und Kos. Acta Βiοl. Hellen. 1: 21-28.
PIEPER H. 1977. Fledermäuse aus Schleiereulen-Gewoellen νοn der Insel Kreta. Ztschr. Säugetierk. 43: 7-12.
PIEPER H. 1978. Pipistrellus nathusii (Keyserling und Blasius, 1839) in Griechenland und Bemerkungen zu einigen weiteren Arten (Chiroptera: Vespertilionidae). Ztschr. Säugetierk. 43: 60-610.
POHLE H. 1953. Über Fledertiere νοn Kreta. pp.: 14-20. In: ZIMMERMANN Κ., WETTSTEIN O. v., SIEWERT N. & ΡΟHLΕ H.: Die Wildsäuger νοn Kreta. Ztschr. Säugetierk. 17: 1-72.
VERNIER, E. & W. BOGDANOWICZ. 1999. Pipistrellus kuhlii (Kuhl, 1817). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., Thissen, J. B. M., Vohralík, V. & Zima, J. (Eds.) pp. 120-121. Academic press, London.
VΟLLETH Μ. 1987. Differences in the location of nucleolus organizer regions in European vespertilionid bats. Cytogenet. Cell Genet. 44: 186-197.
WΕTTSΤΕΙΝ Ο. v. 1941. Die Säugerwelt der Ägäis, nebst einer Revision des Rassenkreises von Erinaceus europaeus. Annln. naturhist. Mus. Wien., 52: 245-251.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση = 1
2. Θαμνώνες = 2
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια = 2
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 1
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
5. Βραχώδεις περιοχές [π.χ. γκρεμοί, κορυφές βουνών] = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 1
9.4. Αστικοί Κήποι = 1
9.5. Αστικές περιοχές και πάρκα = 1