Myotis emarginatus
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
---------------
Το Myotis emarginatus εξαπλώνεται στη νότια Ευρώπη από την Πορτογαλία προς στο ανατολικό και το νότιο τμήμα της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης έως και τα Βαλκάνια και από στη νοτιοδυτική Ασία από τη Μικρά Ασία, την περιοχή του Καυκάσου και της Παλαιστίνης μέχρι το Ομάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν. Επίσης υπάρχει και στη βορειοδυτική Αφρική (βόρειες περιοχές της Αλγερίας, του Μαρόκου και της Τυνησίας) και την ανατολική Μεσόγειο (διάφορες περιοχές της Τουρκίας, της Συρίας, του Λιβάνου και του Ισραήλ).
Μέχρι σήμερα, η πυρρομυωτίδα έχει αναφερθεί από αρκετές θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας, του Αιγαίου (Κρήτη, Κάρπαθος, Ικαρία) και του Ιονίου (Κέρκυρα). Ίσως εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα και πιθανά είναι κοινή, τουλάχιστον στις βόρειες περιοχές.
Αν και το είδος φαίνεται έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, σχηματίζει μεγάλες αποικίες σε υπόγεια ενδιαιτήματα με συγκεκριμένα μικροκλιματικά χαρακτηριστικά. Η διαρκής υποβάθμιση αυτών ενδεχομένως θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του πληθυσμού του στο μέλλον.
---------------
Το είδος αυτό εξαπλώνεται σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα συμπεριλαμβανομένης της Πελοποννήσου, την Κρήτη και μερικά ακόμη νησιά (Θάσος, Ικαρία, Κάρπαθος, Ζάκυνθος και Κέρκυρα). Η κατανομή του είναι πιθανότατα πιο ευρεία και συνεχής.
Το μέγεθος του πληθυσμού του στην Ελλάδα είναι άγνωστο.
Οι θηρευτικές του συνήθειες δεν είναι γνωστές στην Ελλάδα, αλλά σε άλλες περιοχές κυνηγά την τροφή του σε δάση (φυλλοβόλα και κωνοφόρα) και λιγότερο σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, θαμνότοπους και καλλιέργειες. Το καλοκαίρι, βρίσκει καταφύγιο σε σπήλαια, ορυχεία και άλλες υπόγειες στοές και περιστασιακά σε κτίρια, ενώ διαχειμάζει μάλλον σε σπήλαια και ορυχεία. Τα καταφύγιά του δεν είναι γενικά γνωστά στην Ελλάδα, ωστόσο είναι είδος που μετακινείται εποχιακά ανάμεσα σε καλοκαιρινά καταφύγια και χώρους διαχείμασης. Σε ορισμένα σπήλαια και ορυχεία της Θράκης για παράδειγμα παρατηρούνται μόνο την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Οι αλλαγές των χρήσεων γης, κυρίως η γεωργική ρύπανση και άλλες γεωργικές δραστηριότητες, μπορούν να επηρεάσουν τους πληθυσμούς του είδους, καθώς φαίνεται να αναζητά συχνά την τροφή του σε γεωργικές εκτάσεις. Η ενόχληση των αποικιών στα σπήλαια από επισκέπτες και εργασίες αξιοποίησης ή αρχαιολογικές ανασκαφές είναι επίσης σημαντικό πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελεί και η τοποθέτηση ακατάλληλων πορτών και οι διαφόρων ειδών αποφράξεις εισόδων σπηλαίων και ορυχείων όπου καταφεύγουν μεγάλες αποικίες.
Άλλη
1.8. Άλλες αιτίες
Απόφραξη εισόδων σπηλαίων και ορυχείων με ακατάλληλες πόρτες.
Στις εισόδους πάρα πολλών σπηλαίων της Ελλάδας, όπου εντοπίζονται μεγάλες αποικίες του είδους, τοποθετούνται ακατάλληλες πόρτες με σκοπό την προστασία του διακόσμου και του αρχαιολογικού υλικού εντός του. Επίσης, σε πολλά ορυχεία όπου η πρόσβαση ενέχει κινδύνους, τοποθετούνται πόρτες για να αποτρέπουν τους επισκέπτες. Και στις 2 περιπτώσεις τα αποτελέσματα για τις αποικίες των ζώων είναι καταστροφικά.
Περιλαμβάνεται στα παραρτήματα ΙΙ και IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21.5.1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (με μεταγενέστερες τροποποιήσεις). Περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα II της σύμβασης της Βέρνης στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βόννης. Επίσης έχει αναφερθεί από Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗΣ Π. (αδημοσίευτα στοιχεία).
CERVENY, J. 1999. Myotis emarginatus (Geoffroy, 1806). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., Thissen, J. B. M., Vohralík, V. & Zima, J. (Eds.) pp. 112-113. Academic press, London.
CHAWORTH-MUSTERS, J. 1932: A contribution to our Knowledge of the Mammals of Macedonia and Thessaly. Ann. Mag. Nat. Hist. 10(9): 166-171.
CRUCITTI, Ρ. 1988. Chirotteri della Tracia e dell'isola di Samotracia. Atti. Soc. ital. Sci. nat. Museo civ. Stor. at. Milano 129(1): 78-84.
DIETZ C. (προσωπική επικοινωνία).
FLAQUER C., MONTSERRAT X.P., BURGAS A., RUSSO D. 2008. Habitat selection by Geoffroy’s bats (Myotis emarginatus) in a rural Mediterranean landscape: implications for conservation. Acta Chiropterologica 10(1): 61-67.
FRAGUEDAKIS-TSOLIS S. AND B. CHONDROPOULOS 1996. E.2. Mammals, In: DAFIS S., E. PAPASTERGIADOU, K. GEORGHIOU, D. BABALONAS, TH. GEORGIADES, M. PAPAGEORGIOU, T. LAZARIDOU & V. TSIAOUSSI (eds.) Directive 92/43/EEC The Greek “Habitat” Project NATURA 2000: An Overview. Life Contract B4-3200/94/756, Commission of the European Communities DG XI, The Goulandris Natural History Museum - Greek Biotope/Wetland Centre, p. 514-550.
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O.v. (προσωπική επικοινωνία).
HELVERSEN, Ο. v., K.-G. HELLER, F. MAYER, A. NEMETH, M. VOLLETH & Ρ. GOMBKÖTÖ. 2001: Cryptic mammalian - species: a new species of whiskered bat (Myotis alcathoe n. sp.) in Europe. Naturwissensch. 88: 217-223.
HUTSON, A.M., SPITZENBERGER, F., AULAGNIER, S. & NAGY, Z. 2008. Myotis emarginatus. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 01 October 2008.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1977. Systematical study and geographic distribution of Chiroptera of Greece. PhD. Thesis, Faculty of Physlcs and Mathematics, University of Patras, 173 pp (in Greek, unpublished).
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Myotis emarginatus. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ myotis_ emarginatus.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA T. & A. GUEORGUIEVA. 2004. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece) – species diversity, zoogeography and faunal patterns. - In: Beron P., Popov A. (eds). Biodiversity of Bulgaria. 2. Biodiversity of Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece). Pensoft & Nat. Mus. Natur. Hist., Sofia, 907-927.
IVANOVA Τ. 2000. New data οn bats (Mammalia: Chiroptera) from the Eastem Rhodopes, Greece (Thrace, Evros). Histor. Natur Bulg. 11: 117-125.
KANΕLLΙS A. & N. HATZISARANTOS. 1963. The mammals of Greece. Το Vouno, Athina 230: 6-21 (in Greek).
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
LINDBERG Κ. 1955. Notes sur les grottes de la Grèce. Acta Mus. Macedo Sci. Natur: Skopje 3: 41-69.
NIETHAMMER J. 1962. Die Säugetiere νοn Korfu. Bonn. Ζοοl. Beitr. 13: 1-49.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (αδημοσίευτα στοιχεία).
PARAGAMIAN K., I. NIKOLOUDAKIS, E. PAPADATOU & E. SFAKIANAKI. 2004. Environmetal study of the cave of Maroneia (Rodopi, Greece). Final report (in Greek). Hellenic Intitute of Speleological Research, 176pp.
PIEPER H. 1977. Fledermäuse aus Schleiereulen-Gewoellen νοn der Insel Kreta. Ztschr. Säugetierk. 43: 7-12.
WINGE N. 1881. Om Graeske Pattedyr, samlede af L. Münter. Med Bemaerkninger om Familierne Soricidae, Mustelidae, Muridae og Myoxidae. Vidensk. Meddel. Naturh. Foren. Kbhvn. 1881: 7-59.
1. Δάση = 2
2. Θαμνώνες = 1
3. Λιβάδια = 1
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί) = 2
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 2
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 2
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 2
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
6. Σπήλαια και υπόγεια ενδιαιτήματα (χερσαία) = 1
6.1. Σπήλαια = 1
6.2. Άλλα υπόγεια ενδιαιτήματα = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία = 2
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 2
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 2
9.3. Φυτείες = 2
9.4. Αστικοί Κήποι = 2
9.5. Αστικές περιοχές και πάρκα = 2