Cordulegaster helladica
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
---------
Ενδημικό της Ελλάδας: Πελοπόννησος, Στερεά Ελλάδα, Κυκλάδες
Το Cordulegaster helladica είναι ενδημικό της νότιας Ελλάδας (Boudot 2001). Η έκταση της περιοχής παρουσίας είναι περίπου 35.000 km2 αλλά λόγω του μικρού μεγέθους των ενδιαιτημάτων των νυμφών και του γραμμικού προτύπου κατανομής, η έκταση της περιοχής κατοικίας καλύπτει λιγότερο από 2000 km2. Ο πληθυσμός φαίνεται να είναι εξαιρετικά κερματισμένος καθώς υπάρχουν υποπληθυσμοί σε νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Το γεγονός ότι έχουν περιγραφεί τρία διαφορετικά υποείδη (Lohman 1993) υποστηρίζει αυτή την εκτίμηση. Επιπλέον, το είδος θεωρείται ότι περιορίζεται στο άνω τμήμα των τρεχούμενων νερών. Καθώς το καλοκαίρι πολλά ρέματα δεν διαθέτουν επιφανειακά τμήματα στα χαμηλότερα υψόμετρα, τα ενδιαιτήματα δεν συνδέονται μεταξύ τους. Έχουν αναφερθεί περίπου 50 τοποθεσίες στην Ελλάδα. Ορισμένες από αυτές έχουν πρόσφατα βρεθεί να είναι αποξηραμένες και χωρίς την παρουσία του είδους λόγω άντλησης του νερού από τις πηγές (Boudot & Leipelt 2006).
Cordulegaster helladica buchholtzi: Αυτό το υποείδος είναι ενδημικό των Κυκλάδων και είναι γνωστό από μια έκταση 1100 km2 (Lohman 1993). Είναι γνωστό από 8 τοποθεσίες, ορισμένες από τις οποίες έχουν πρόσφατα βρεθεί να έχουν αποξηραθεί. Οι κύριες απειλές για το είδος είναι η άντληση του νερού και οι πυρκαγιές (Boudot 2007).
Cordulegaster helladica kastalia: Αυτό το υποείδος είναι γνωστό μόνο από μια πολύ τουριστική τοποθεσία έκτασης περίπου 100 m2. Η έλλειψη νερού της Κασταλίας πηγής λόγω άντλησης, ο καθαρισμός από τη φυσική βλάστηση της περιοχής της πηγής και του ρέματος και η υπερβολική συλλογή είναι οι κύριες απειλές.
Έχουν περιγραφεί τρία υποείδη: Cordulegaster helladica helladica Lohmann, 1993, Cordulegaster helladica buchholzi Lohmann, 1993, Cordulegaster helladica kastalia Lohmann, 1993.
Πελοπόννησος (σε πολλές τοποθεσίες), Αττική, Φωκίδα, νοτιοανατολική Φθιώτιδα, Εύβοια, Άνδρος, Τήνος, Νάξος.
Cordulegaster helladica buchholzi: σε πρόσφατη καταγραφή (έτος 2002) αναφέρονται επτά (7) τοποθεσίες στην Άνδρο, πέντε (5) στην Νάξο και τέσσερεις (4) στην Τήνο. Αναφέρεται επίσης από την ηπειρωτική Ελλάδα (37°00’Ν, 25°30’Ε).
Cordulegaster helladica kastalia: Κασταλία πηγή στους Δελφούς.
Το σημερινό μέγεθος του πληθυσμού είναι άγνωστο. Πάντως συχνά παρατηρείται σε μικρούς πληθυσμούς (<10 άτομα).
Πηγές και μικρά ρυάκια. Ίσως και σε μεγαλύτερα
Cordulegaster helladica buchholzi: Ρυάκια.
Cordulegaster helladica kastalia: Πηγή και ρυάκι.
Εκτιμάται ότι υπάρχει μείωση των πληθυσμών λόγω άντλησης νερού στις πηγές.
Cordulegaster helladica buchholzi: Άντληση νερού και πυρκαγιές.
Cordulegaster helladica kastalia: Αποξήρανση της Κασταλιας πηγής, καθαρισμός από τη φυσική βλάστηση της περιοχής της πηγής και του ρέματος και υπερβολική συλλογή.
Δεν προστατεύεται από τη νομοθεσία.
Συλλογή νεκρών δειγμάτων για αναψυχή και εμπόριο στη διεθνή αγορά.
Boudot, J.-P. 2001. Les Cordulegaster du Paléarctique occidental: identification et répartition (Odonata, Anisoptera, Cordulegastridae). Martinia 17: 1–34.
Boudot, J.-P. 2007. Cordulegaster helladica ssp. buchholzi. In: IUCN 2007. 2007 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 05 October 2008.
Boudot, J.-P. 2007. Cordulegaster helladica ssp. kastalia. In: IUCN 2007. 2007 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 05 October 2008.Lohmann, H. 1993. Revision der Cordulegastridae. 2. Beschreibung neuer Arten in den Gattungen Cordulegaster, Anotogaster, Neallogaster und Sonjagaster (Anisoptera). Odonatologica 22: 273–294
Boudot, J.-P. & Leipelt, K.G. 2006. Cordulegaster helladica. In: IUCN 2007. 2007 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 05 October 2008.
Lopau, W. 1999a. Die Libellenfauna der Insel Évia (Euböa), Griechenland. Libellula Supplement 2, Studien zur Libellenfauna Griechenlands I: 67–76.
Lopau, W. 1999b. Bisher unveröffentlichte Beobachtungen aus Griechenland. Libellula Supplement 2, Studien zur Libellenfauna Griechenlands I: 91–131.
Lopau, W. 2000. Bisher unveröffentlichte Beobachtungen aus Griechenland II (Odonata). Libellula Supplement 3, Studien zur Libellenfauna Griechenlands II: 81–116.
Lopau W. 2004: Die Libellenfauna der Kykladen / Griechenland, Heft 20. Naturkundliche Reiserberichte
Lopau, W. 2005. Bisher unveröffentlichte Beobachtungen aus Griechenland IIΙ (Odonata). Libellula Supplement 6, Studien zur Libellenfauna Griechenlands IIΙ: 49–84.