Ciconia ciconia
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
----------
Το είδος αναπαράγεται στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στα ανατολικά μέχρι τα Ουράλια και την Κασπία Θάλασσα, στα νοτιοανατολικά μέχρι το Ισραήλ και στα νότια στις μεσογειακά αφρικάνικά παράλια. Το είδος είναι διαδεδομένο στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα (ανατολική και κεντρική Μακεδονία, Θράκη και Θεσσαλία, ενώ είναι σπάνιο στη δυτική Ελλάδα (δυτική Μακεδονία, Ήπειρο και δυτική Στερεά Ελλάδα). Στην νησιωτική Ελλάδα το συναντάμε σε ένα μόνο νησί την Λέσβο, ενώ απουσιάζει από Πελοπόννησο και Κρήτη και την τελευταία δεκαετία και από την Εύβοια.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους εκτιμάται σε 180.000-220.000 ζευγάρια, στην τελευταία απογραφή του πληθυσμού του είδους που διεξαχθηκε στον ελληνικό χώρο το 2004 καταμετρήθηκαν 1946 ζευγάρια. Υπολογίζεται ότι ο ελληνικός πληθυσμός έχει μειωθεί περισσότερο από 50% τα τελευταία 24 χρόνια.
-----------
Στην Ελλάδα αναπαράγεται, σε 29 νομούς στην Κ. & Β. Ελλάδα και στο νησί της Λέσβου. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί βρίσκονται στον νομό Έβρου, στον νομό Σερρών, και στον νομό Θεσσαλονίκης. Σε αυτούς τους τρεις νομούς αναπαράγεται πάνω από το 60% του πληθυσμού του Λευκού Πελαργού στην Ελλάδα. Ζει κυρίως σε πεδινές περιοχές, καθώς το μέσο υψόμετρο των περιοχών με φωλιές είναι τα 192μ.
Υπολογίζεται σε σχεδόν 2000 ζευγάρια από 10000 ζευγάρια που υπολογιζόταν πριν από 30 χρόνια.
Είδος που ζει σε αγροτικές κυρίως περιοχές που συνορεύουν με μικρούς ή μεγάλους υγρότοπους (Λίμνες, Ποτάμια, υγρολίβαδα, μικρές ή μεγάλες περιοδικές υδάτινες επιφάνειες κλπ). Το συναντούμε επίσης και σε ξηρότερες περιοχές με καλλιέργειες σιτηρών από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι και 900μ. υψόμετρο.
Απειλείται από τις προσκρούσεις σε ηλεκτροφόρα καλώδια, την καταστροφή των φωλιών τους και τοπικά ίσως από την ενόχληση που προκαλείται κοντά στον χώρο φωλιάσματος του, αλλά και στην μείωση της λείας του.
Προστατεύεται σε διεθνές (Παρ. Ι της 79/409/ΕΕ, ΙΙ της Σύμβασης Βέρνης, ΙΙ της Σύμβασης Βόννης) και ελληνικό επίπεδο (απόφαση 414985/1985 ΥΠΓΑΤ) (Χανδρινός 1992, Tucker & Evans 1997). Πολύ μικρό μέρος του ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται σε περιοχές Natura 2000.
Τι ποσοστό (%) του συνολικού πληθυσμού χρησιμοποιείται = <5%
Primary forms removed from the wild = Whole animal/plant = 26-50%, Eggs, fruits, seeds = 26-50%.
Source of specimens in commercial trade = Wild = 100%
Χανδρινός, Γ. 1992. Το Κόκκινο Βιβλίο των απειλουμένων σπονδυλοζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Handrinos, G. & Akriotis, T. 1997. The Birds of Greece. Helm.
Tucker, G.M. & Evans, M.I. 1997. Habitats for Birds in Europe. BirdLife Conservation Series No. 6. BirdLife International.
Bairlein, F. (1991): Population studies of White Storks (Ciconia ciconia) in Europe. In: Perrins, C.M., Lebreton, J-D. & Hirons, G.H.M. (Ed.): Bird Population Studies: Relevance to Conservation and Management. Oxford University Press, Oxford.
Dafis, S., Papastergiadou, E., Georgiou, K., Babalonas, D., Georgiadis, Th., Papageorgiou, M., Lazaridoum Th, & Tsiaousi V. (1997): Directive 92/43/EUC. The project of ecotopes (habitats) in Greece: NATURA 2000 Network. B4-3200/84/756. European Commission, National History Museum of Goulandri, Hellenic Center of Biotopes-Wetlands. Pp 932.
Goutner, V & Tsahalidis, E.P. (1995): Time of breeding and Brood Size of White Storks (Ciconia ciconia) in North-eastern Greece. Die Vogelwarte 38, 89-95.
Heath, M.F. & Evans. M.I. (Ed.) (2000): Important bird areas in Europe: priority sites for conservation (2 Volumes). BirdLife International, Cambridge (UK).
Heckenroth, H. (1969): Der Weißstorch-Bestand von Nordwest-Griechenland 1968. Die Vogelwarte 25, 19-23.
Hölzinger, V.J. & Künkele, S. (1986): Beitrage zur Verbreitung des Weißstorchs (Ciconia ciconia) in Nordgriechenland (Mazedonien, Thrakien). Beih. Veröff. Naturschutz. Landschaltspflege. Bad.-Wurtt. 43, 173-179.
Jerrentrup, H. (1989): Vergleich zweier teil-populationen des Weißstorchs (Ciconia ciconia) im Nestos-Delta Nordosgriechenland. In: Rheinwald, G., Ogden, J. & Schlulz, H. (Ed.): Weißstorch -White Stork. Proc. I Int. Stork Conserv. Symp. Walsrode, 14-19 October 1985. Schriftenreihe des DDA 10.
3. Λιβάδια = 2
3.1.1. Χορτολίβαδα = 2
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί) = 1
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 2
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 2
4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.13. Μόνιμα εσωτερικά δελταϊκά συστήματα = 1
4.17. Εποχιακά/περιοδικά υφάλμυρα ή αλκαλικά έλη και λιμνούλες (pools) = 1
8. Ακτές
8.3. Εκβολές ποταμών = 1
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 2
8.6. Παράκτιες υφάλμυρες/αλμυρές λιμνοθάλασσες με τουλάχιστον μια ένωση με τη θάλασσα = 2
8.7. Παράκτιες λιμνοθάλασσες γλυκού νερού και λιμνοθάλασσες γλυκού νερού σε δέλτα = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 1
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 2
10. Τεχνητά - υδρόβια
10.1. Ταμιευτήρες νερού (άνω των 80 στρεμμάτων) = 1
10.2. Δεξαμενές αλλά και λιμνούλες για πότισμα ζώων (κάτω των 80 στρεμμάτων) = 2
10.3. Δεξαμενές Υδατοκαλλιέργειας = 1
10.4. Τηγάνια αλυκών, αλυκές = 1
10.7. Αρδευόμενες εκτάσεις [περιλαμβάνει αρδευτικά κανάλια και ορυζώνες] = 1
10.8. Εποχιακά πλημμυριζόμενες αγροτικές γαίες = 2
10.9. Εγκιβωτισμοί και Αποστραγγιστικά κανάλια, τάφροι = 2