Buteo rufinus
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-----------
Το είδος αναπαράγεται (εν μέρει αποδημητικό) στη νοτιοανατολική Ευρώπη, νοτιοδυτική ως κεντρική Ασία και βόρεια Αφρική (Ferguson-Lees & Christie 2001). Στην Ελλάδα αναπαράγεται (εν μέρει αποδημητικό) σε όλες τις ζωογεωγραφικές περιφέρειες (Χανδρινός, Handrinos & Akriotis 1997).
Ο πληθυσμός του είδους εκτιμάται σε 200-300 ζευγάρια και λιγότερα από 1.000 ώριμα άτομα (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία αδημ.).
----------
Το είδος είναι διαδεδομένο στην ανατολική και βόρεια Ελλάδα (ανατολική Μακεδονία, Θράκη και Θεσσαλία, και κυρίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου), ενώ είναι σπάνιο στη δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησο και Κρήτη.
Υπολογίζεται σε 200-300 άτομα και θεωρείται σταθερός.
Το είδος απαντάται κυρίως σε ανοιχτές, ξηρές περιοχές και φωλιάζει κυρίως σε βράχια (5., 8.1.) και πιο σπάνια σε δένδρα. Συχνάζει κυρίως σε λιβάδια (3.1.1.), φρύγανα (2.1.) και αραιούς θαμνώνες (2.2., 2.3.), και τοπικά σε αραιά πευκοδάση (1.1.1.), καλλιέργειες (9.1.) και το χειμώνα και σε υγροτόπους (8.5). Τρέφεται κυρίως από μικρού ως μεσαίου μεγέθους θηλαστικά, ερπετά και πτηνά, καθώς και μεγάλα έντομα (Αλιβιζάτος 1996).
Τοπικά απειλείται από τη λαθροθηρία, τις προσκρούσεις σε ηλεκτροφόρα καλώδια και τα δηλητήρια, τοπικά ίσως από την ενόχληση κοντά στη φωλιά και τη μείωση της λείας του.
Προστατεύεται σε διεθνές (Παρ. Ι της 79/409/ΕΕ, ΙΙ της Σύμβασης Βέρνης, ΙΙ της Σύμβασης Βόννης) και ελληνικό επίπεδο (απόφαση 414985/1985 ΥΠΓΑΤ) (Χανδρινός 1992, Tucker & Evans 1997). Το μεγαλύτερο μέρος του γνωστού ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται σε περιοχές Natura 2000.
Ίσως (σπάνια πλέον) για ταρίχευση (Ελλάδα) και συλλογή αβγών (διεθνώς).
Τι ποσοστό (%) του συνολικού πληθυσμού χρησιμοποιείτα <5%
Purpose/Type of Use = Sport hunting/specimen collecting = National, International.
Primary forms removed from the wild = Whole animal/plant = 26-50%, Eggs, fruits, seeds = 26-50%.
Source of specimens in commercial trade = Wild = 100%.
Τάσεις στη συλλογή/συγκομιδή από το φυσικό τους περιβάλλον σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό τα τελευταία 5 χρόνια = Μείωση.
Τάση στο ποσό συλλογής/συγκομιδής που προκαλείται λόγω εξημέρωσης και καλλιέργειας τα τελευταία 5 χρόνια = Άγνωστη
Αλιβιζάτος, Χ. Π. 1996. Βιολογία και οικολογία της Αετογερακίνας (Buteo rufinus CR.) στο Νομό Έβρου. Διδακτορική διατριβή. Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Φυτικής Παραγωγής, Εργαστήριο Οικολογίας και Προστασίας Περιβάλλοντος. Αθήνα.
Χανδρινός, Γ. 1992. Το Κόκκινο Βιβλίο των απειλουμένων σπονδυλοζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Ferguson-Lees, J. & Christie, D.A. 2001. Raptors of the world. Helm. London.
Handrinos, G. & Akriotis, T. 1997. The Birds of Greece. Helm.
Tucker, G.M. & Evans, M.I. 1997. Habitats for Birds in Europe. BirdLife Conservation Series No. 6. BirdLife International.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση
1.1.1. Θερμόβια Κωνοφόρα (χαλέπιος, τραχεία, κυπαρίσσια, άρκευθοι κλπ) = 2
2. Θαμνώνες
2.1. Φρύγανα = 1
2.2. Αείφυλλα – Πλατύφυλλα = 1
2.3. Αείφυλλα – Σκληρόφυλλα (Πρινώνες) = 2
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια
3.1.1. Χορτολίβαδα = 1
3.1.2. Υπαλπικά και αλπικά λιβάδια = 2
3.1.3. Φυσικά ξέφωτα = 2
3.1.4. Αλατούχες και γυψούχες στέπες = 9
3.1.5. Χέρσα εδάφη = 1
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 2
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 2
5. Βραχώδεις περιοχές [περιλαμβάνονται γκρεμοί, κορυφές βουνών, σάρες] = 1
8. Ακτές
8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί] = 1
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 2
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 2