ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η αναπαραγωγική κατανομή της Ωχροκελάδας εκτείνεται από τη νότια Σουηδία και την Εσθονία μέχρι νότια την Ιβηρική και την ΒΔ Αφρική και ανατολικά, διαμέσου της κεντρικής και νότιας Ευρώπης, μέχρι την κεντρική Ασία. Περίπου η μισή κατανομή της βρίσκεται στον ευρωπαϊκό χώρο. Η Ισπανία φιλοξενεί τον μισό σχεδόν ευρωπαϊκό αναπαραγωγικό πληθυσμό, ενώ μεγάλους αριθμούς έχουν η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Ρωσία, η Ρουμανία και η Τουρκία. (Tucker & Heath, 1994).
Στην Ελλάδα αναπαράγεται στο σύνολο της ηπειρωτικής χώρας και σε αρκετά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου (Handrinos & Akriotis, 1997).
Ο αναπαραγωγικός πληθυσμός της Ωχροκελάδας στην χώρα μας εκτιμάται σε 5.000-20.000 ζευγάρια (BirdLife International, 2004) και το είδος έχει ευρεία κατανομή. Δεδομένου, επίσης, ότι δεν υπάρχει κάποια ποσοτική καταγραφή ενδεχόμενης μείωσης στους αριθμούς ή την εξάπλωσή του, το είδος χαρακτηρίζεται ως «Μειωμένου Ενδιαφέροντος».
---------
Το είδος έχει ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική Ελλάδα. Επίσης, απαντάται και σε αρκετά νησιά από τα μεγαλύτερα του Αιγαίου και του Ιονίου. Παρ’ όλα αυτά δεν απαντάται σε υψηλές πυκνότητες (Handrinos & Akriotis, 1997).
Ο συνολικός αναπαραγωγικός πληθυσμός εκτιμάται σε 5.000-20.000 ζευγάρια (Handrinos & Akriotis, 1997).
Η Ωχροκελάδα αναπαράγεται σε κάθε είδους ανοιχτές, επίπεδες, ξηρές περιοχές, (είτε αμμώδεις είτε βραχώδεις), γυμνές η με αραιή βλάστηση (π.χ. φρύγανα) (3.1, 2.1,2,3), σε αλμυρόβαλτους Arthrocnemum (8.5), αμμοθίνες (8.2), καθώς και ορεινούς ξηρούς, πετρώδεις βοσκότοπους (3.1). Εκτείνεται σε υψόμετρα από τη στάθμη της θάλασσας έως την αλπική ζώνη, πάνω από τα 2.000 μέτρα. Φαίνεται ότι είναι κοινότερη στα άκρα της υψομετρικής κατανομής της, παρά σε ενδιάμεσα υψόμετρα, πιθανώς λόγω και της αντίστοιχης κατανομής των ενδιαιτημάτων που προτιμά. Το είδος είναι καλοκαιρινός επισκέπτης και φθάνει στη χώρα μας κυρίως από τις αρχές Απριλίου (Handrinos & Akriotis, 1997).
Οι κυριότερες απειλές για το είδος σχετίζονται με την απώλεια και υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του, εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας και της εγκατάλειψης της παραδοσιακής κτηνοτροφίας (Tucker & Heath, 1994).
Οδηγία 79/409: Παράρτημα I
Σύμβαση της Βέρνης: Παράρτημα ΙΙ
Eυρωπαϊκό Καθεστώς Απειλής: Declining (SPEC 3)
BirdLife International 2004. Birds in Europe – Population estimates, trends and conservation status. Birdlife International Conservation Series No 12.
Handrinos, G. & Akriotis, T., 1997. The birds of Greece. C. Helm, A & C Black, London.
Tucker, G. M. & Heath M. F., 1994. Birds in Europe: Their conservation status. Cambridge, UK. - BirdLife International (BirdLife Conservation Series No 3).
2. Θαμνώνες
2.1. Φρύγανα = 1
2.2. Αείφυλλα – Πλατύφυλλα = 1
2.3. Αείφυλλα – Σκληρόφυλλα (Πρινώνες) = 1
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια
3.1.1. Χορτολίβαδα = 1
3.1.2. Υπαλπικά και αλπικά λιβάδια = 1
3.1.3. Φυσικά ξέφωτα = 1
3.1.4. Αλατούχες και γυψούχες στέπες = 1
3.1.5. Χέρσα εδάφη = 1
8. Ακτές
8.2. Χαλικώδεις και αμμώδεις παραλίες [περιλαμβάνει αμμολουρίδες, αμμονησίδες, θίνες] = 1
8.4. Περιοδικά κατακλυζόμενες ιλυώδεις και αμμώδεις περιοχές και αλίπεδα χωρίς βλάστηση = 2
8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 1
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 2
9.3. Φυτείες = 2