ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
--------------
Το Rhinolophus hipposideros εξαπλώνεται κυρίως στη δυτική και κεντρική παλαιαρκτική. Βρίσκεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (συμπεριλαμβανομένων των νησιών) της Μεσογείου. Στη Βόρεια Αφρική έχει αναφερθεί από το Μαρόκο, τη Αλγερία, την Τυνησία και το ανατολικό τμήμα του Σινά στην Αίγυπτο. Επίσης απαντά στην Ανατολική Αφρική, την Ανατολία και τις χώρες του Λεβάντε.
Είναι σχετικά κοινή νυχτερίδα στα σπήλαια της Ελλάδας. Απαντά κυρίως σε καρστικές περιοχές σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, την Πελοπόννησο και σε νησιά του Αιγαίου (Λέσβος, Εύβοια, Ικαρία, Σκύρος, Ρόδος, Κρήτη) και του Ιονίου (Κέρκυρα, Κεφαλονιά).
Θεωρείται είδος Μειωμένου Ενδιαφέροντος, καθώς έχει ευρύτατη κατανομή και έχουν εντοπιστεί πολλές αποικίες του σε όλη την Ελλάδα.
------------
Έχει ευρύτατη εξάπλωση στην Ελλάδα.
-------------
Κυνηγά έντομα σε φυλλοβόλα δάση και στα όρια τους, στην παρόχθια βλάστηση και τους θαμνότοπους. Αναπαράγεται σε σπήλαια, ορυχεία και κτίρια. Στο Γράμμο και την Πρέσπα για παράδειγμα έχουν βρεθεί σημαντικοί αναπαραγωγικοί πληθυσμοί σε εγκαταλελειμένα σπίτια. Διαχειμάζει σε σπήλαια και άλλες υπόγειες θέσεις, αν και στην Ελλάδα δεν είναι γνωστά τα χειμερινά καταφύγιά του.
Τα καταφύγιά του (σπήλαια και ορυχεία) απειλούνται από την τουριστική διευθέτηση και τις μη ελεγχόμενες επισκέψεις τουριστών και σπηλαιολόγων. Απειλούνται επίσης από την απόφραξη των εισόδων τους για λόγους ασφαλείας.
1.8. Άλλες αιτίες
Απόφραξη των εισόδων σπηλαίων και ορυχείων με ακατάλληλες καγκελόπορτες.
Προστατεύεται με τον Δασικό Κώδικα και το ΠΔ. 67/1981 "Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδος και της άγριας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της ερεύνης επ’ αυτών". Περιλαμβάνεται στα παραρτήματα ΙΙ και IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21.5.1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (με μεταγενέστερες τροποποιήσεις). Περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα II της σύμβασης της Βέρνης στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βόννης. Tέλος έχει αναφερθεί από πολλούς Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
ADAMAKOPOULOS T., S. GATZOYANNIS & Κ. POIRAZIDIS (eds.). 1995. Study on the assessments, the enhancement of the legal infrastructure and the management of the protected area in the forest of Dadia. Athens: SES Summary, 48 pp (ex Ivanova 2000).
BATE, D. 1905. On the mammals of Crete. Proc. zool. Soc. London, 2: 315-323.
BERON P. 1970. Sur quelques acariens (Myobiidae, Psorergatidae, Spintumicidae, Sarcoptidae et Listrophoroidea) de Bulgarie et de I'île de Crête. Bull. Ζοοl lnst. Muz. (Sofija) 32: 143-149.
FELTEN N., SPITZENBERGER F. & STORCH G. 1977. Zur Kleinsäugerfauna West-Anatoliens. Teil IIIa. Senckenbergiana Βiοl. 58(1/2). 1-44.
FRAGUEDAKIS-TSOLIS S. AND B. CHONDROPOULOS 1996. E.2. Mammals, In: DAFIS S., E. PAPASTERGIADOU, K. GEORGHIOU, D. BABALONAS, TH. GEORGIADES, M. PAPAGEORGIOU, T. LAZARIDOU & V. TSIAOUSSI (eds.) Directive 92/43/EEC The Greek “Habitat” Project NATURA 2000: An Overview. Life Contract B4-3200/94/756, Commission of the European Communities DG XI, The Goulandris Natural History Museum - Greek Biotope/Wetland Centre, p. 514-550.
DIETZ C. (Προσωπική επικοινωνία)
GEORGIAKAKIS, P. 2003. Feeding ecology of the chiroptera of Crete. Msc thesis. (in Greek) University of Crete, Irakleion, 111pp.
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O.v. (Προσωπική επικοινωνία)
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1977. Systematical study and geographic distribution of Chiroptera of Greece. PhD. Thesis, Faculty of Physlcs and Mathematics, University of Patras, 173 pp (in Greek, unpublished).
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Rhinolophus hipposideros. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ rhinolophus_hipposideros.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA T. & A. GUEORGUIEVA. 2004. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece) – species diversity, zoogeography and faunal patterns. - In: Beron P., Popov A. (eds). Biodiversity of Bulgaria. 2. Biodiversity of Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece). Pensoft & Nat. Mus. Natur. Hist., Sofia, 907-927.
IVANOVA Τ. 2000. New data οn bats (Mammalia: Chiroptera) from the Eastem Rhodopes, Greece (Thrace, Evros). Histor. Natur Bulg. 11: 117-125.
JACOBS, D., COTTERILL, F.W., TAYLOR, P., AULAGNIER, S., JUSTE, J., SPITZENBERGER, F. & HUTSON, A.M. 2008. Rhinolophus hipposideros. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 01 October 2008.
KAHMANN, H. 1959. Beitrag zur Kenntnis der Fledermaus-Fauna auf der Insel Kreta. Säugetierk. Mitt., 7: 153-156.
KANΕLLΙS A. & N. HATZISARANTOS. 1963. The mamma1s of Greece. Το Vouno, Athina 230: 6-21 (in Greek).
LANE, A. & ALEVIZATOS, H. 2006. Additional data on the bat species (Chiroptera: Rhinolophidae and Vespertilionidae) of the island of Thasos, north-eastern Greece. Ann. Musei Goulandris 11: 297-301.
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
LINDBERG Κ. 1955. Notes sur les grottes de la Grèce. Acta Mus. Macedo Sci. Natur: Skopje 3: 41-69.
MARTENS J. 1967. Plecotus austriacus (Fischer) auf Kreta; mit Bemerkungen zu weiteren Arten (Mammalia, Chiroptera) Bonn. Ζοοl. Beitr. 18: 253-2570
NIETHAMMER J. 1962. Die Säugetiere νοn Korfu. Bonn. Ζοοl. Beitr. 13: 1-49.
NIETHAMMER J. 1974. Zur Verbreitung und Taxonomie griechischer Siiugetiere. Bonno Ζοοl. Beitr. 25: 28-55.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (Αδημοσίευτα στοιχεία)
PARAGAMIAN K., I. NIKOLOUDAKIS, E. PAPADATOU & E. SFAKIANAKI. 2004. Environmental study of the cave of Maroneia (Rodopi, Greece). Final report (in Greek). Hellenic Institute of Speleological Research, 176pp
PEUS F. 1954. Zur Kenntnis der Flohe Griechenlands (Insecta, Siphonaptera). Bonn. Ζοοl. Βeitr, Sonderband 1954: 111-147.
PIEPER H. 1966. Über einige bemerkenswerte Kleinsäuger-Funde auf den Inseln Rhodos und Kos. Acta Βiοl. Hellen. 1: 21-28.
PIEPER H. 1977. Fledermäuse aus Schleiereulen-Gewoellen νοn der Insel Kreta. Ztschr. Säugetierk. 43: 7-12.
ROER, H. & W. SCHOBER. 2001. Rhinolophus hipposideros (Bechstein, 1800) – Kleine Hufeisennase. In: Krapp, F. (Hrsg.): Handbuch der Säugetiere Europas, Band 4: Fledertiere, Teil I: Chiroptera I. – Wiebelsheim (Aula-Verlag) S. 39-58.
SCHOFIELD, H. W. 1999. Rhinolophus hipposideros (Bechstein, 1800). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., Thissen, J. B. M., Vohralík, V. & Zima, J. (Eds.) pp. 96-97. Academic press, London.
STRINATI Ρ. 1955. Recherches biospeologiques en Attique. Stalactite, Soc. Suisse Speleol. 5(4): 7-9.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση = 1
2. Θαμνώνες = 1
3. Λιβάδια = 2
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 1
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 1
4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
6. Σπήλαια και υπόγεια ενδιαιτήματα (χερσαία)
6.1. Σπήλαια = 1
6.2. Άλλα υπόγεια ενδιαιτήματα = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.5. Αστικές περιοχές και πάρκα = 1