ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-----------
Εξαπλώνεται σε όλη την παλαιαρκτική από τις ακτές του Ατλαντικού έως τις ακτές του Ειρηνικού. Υπάρχει σε όλη την περιοχή της Μεσογείου από την Πορτογαλία μέχρι την Τουρκία και τη βόρεια Αφρική, με βορειότερο άκρο εξάπλωσης τη Δανία. Ανατολικότερα, η εξάπλωσή του φτάνει μέχρι τις βόρειες περιοχές της Ινδίας και τη νότιο-ανατολική Ασία.
Στην Ελλάδα έχει αναφερθεί σε αρκετές θέσεις από Θράκη, κεντρική και ανατολική Μακεδονία, δυτική Μακεδονία, Ήπειρο, Ιόνια νησιά (Κέρκυρα), Στερεά Ελλάδα, Εύβοια και Σκύρο, Πελοπόννησο, νησιά βόρειου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Λέσβος, Σάμος) και στην Κρήτη.
Αρκετά ευρεία κατανομή, αν και οι τάσεις των πληθυσμών του και οι απειλές που αυτοί δέχονται είναι εν πολλοίς άγνωστες.
--------------
Με μία αδρή εκτίμηση, η έκταση της περιοχής κατοικίας υπερβαίνει τα 60.000Km2 και αυτή της περιοχής εξάπλωσης ξεπερνάει τα 3,000 Km2.
Εκτός από τους υποπληθυσμούς των νησιών, στην ηπειρωτική Ελλάδα φαίνεται ότι υπάρχουν 4 υποπληθυσμοί: Ένας στην Ροδόπη και την Πίνδο (μέχρι και το Ν. Άρτας), ένας στην κεντρική και Ανατολική Στερεά Ελλάδα και δύο στην Πελοπόννησο. Πιθανότατα όμως, η κατανομή του είναι πιο συνεχής, ενώ η μεγάλη ικανότητα διασποράς πιθανότατα δεν έχει επιτρέψει την απομόνωση των υποπληθυσμών του.
Τα ενδιαιτήματά του και η οικολογία του είναι εν πολλοίς άγνωστα στην Ελλάδα. Σε άλλες περιοχές της εξάπλωσής του κυνηγά την τροφή του σε θαμνότοπους, βοσκοτόπια, δάση αλλά και ημιαστικές περιοχές.
Οι θερινές αποικίες χρησιμοποιούν κτίρια και περιστασιακά δέντρα και μικρά έγκοιλα ή σχισμές βράχων.
Διαχειμάζει μεμονωμένα ή κατά μικρές ομάδες ατόμων σε μικρά έγκοιλα ή σχισμές βράχων και ενίοτε σε σπήλαια.
Οι απειλές που δέχεται στην Ελλάδα δεν έχουν εκτιμηθεί. Πιθανότατα απειλείται κυρίως από τη απώλεια και την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του, λόγω της χρήσης αγροχημικών, τις μονοκαλλιέργειες, την ρύπανση των υδάτων και την αποψίλωση των δασών ή/και την απομάκρυνση ώριμων δέντρων. Η ανακαίνιση και συντήρηση οικιών και άλλων κτηρίων, όπου το είδος ενδεχομένως φωλιάζει, αποτελεί επίσης απειλή προς διερεύνηση.
Προστατεύεται με το Δασικό Κώδικα. Περιλαμβάνεται στο παραρτήματα IV της Οδηγίας των Οικότοπων 92/43/ΕΟΚ και στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βέρνης και το παράρτημα ΙΙ σύμβασης της Βόννης.
Επίσης έχει αναφερθεί από αρκετούς Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
ADAMAKOPOULOS T., S. GATZOYANNIS & Κ. POIRAZIDIS (eds.). 1995. Study on the assessments, the enhancement of the legal infrastructure and the management of the protected area in the forest of Dadia. Athens: SES Summary, 48 pp (ex Ivanova 2000).
CATTO, C. M. C. & A. M. HUTSON. 1999. Eptesicus serotinus (Schreber, 1774). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., Thissen, J. B. M., Vohralík, V. & Zima, J. (Eds.) pp. 142-143. Academic press, London.
ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗΣ, Π. 2008. Αδημοσίευτα στοιχεία
DIETZ C. (προσωπική επικοινωνία)
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O. v. 1989. Bestimmungsschlüssel für die europäischen Fledermäuse nach äußeren Merkmalen. Myotis 27: 41-60.
HELVERSEN, O.v. (προσωπική επικοινωνία)
HOPKINS G. H. & M. ROTHSCHILD. 1956. An illustrated catalogue of Rothschild collection of fleas (Siphonaptera) in the British Museum (NH). Vol. II. Cotopsyllidae, Vermipsyllidae, Stephanocircidae, Ischnopsyllidae, Hypsophthalmidae, and Xiphiopsyllidae. British Museum (Natural History), London, 445 pp., 445 pp.
HUTSON A. M., F. SPITZENBERGER, S. AULAGNIER, J. T. ALCALDÉ, G. CSORBA, S. BUMRUNGSRI, C. FRANCIS, P. BATES, M. GUMAL, T. KINGSTON, AND P. BENDA. 2008. Eptesicus serotinus. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 20 February 2009.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J. 1977. Systematical study and geographic distribution of Chiroptera of Greece. PhD. Thesis, Faculty of Physlcs and Mathematics, University of Patras, 173 pp (in Greek, unpublished).
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Eptesicus serotinus. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ eptesicus_serotinus.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA Τ. 2000. New data οn bats (Mammalia: Chiroptera) from the Eastem Rhodopes, Greece (Thrace, Evros). Histor. Natur Bulg. 11: 117-125.
LANE, A. & ALIVIZATOS, H. 2006. Additional data on the bat species (Chiroptera: Rhinolophidae and Vespertilionidae) of the island of Thasos, north-eastern Greece. Ann. Musei Goulandris 11: 297-301.
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
LEGAKIS A., C. PAPADIMITRIOU, M. GAETHLICH & D. LAZARIS. 2000. Survey of the bats of the Athens metropolitan area. Myotis 38: 41-460
NIETHAMMER J. 1962. Die Säugetiere νοn Korfu. Bonn. Ζοοl. Beitr. 13: 1-49.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (αδημοσίευτα στοιχεία)
PIEPER H. 1977. Fledermäuse aus Schleiereulen-Gewoellen νοn der Insel Kreta. Ztschr. Säugetierk. 43: 7-12.
POHLE H. 1953. Über Fledertiere νοn Kreta. pp.: 14-20. In: ZIMMERMANN Κ., WETTSTEIN O. v., SIEWERT N. & ΡΟHLΕ H.: Die Wildsäuger νοn Kreta. Ztschr. Säugetierk. 17: 1-72.
VΟLLETH Μ. 1987. Differences in the location of nucleolus organizer regions in European vespertilionid bats. Cytogenet. Cell Genet. 44: 186-197.
WEID R. 1994. Sozialrufe männlicher Abendsegler (Nyctalus noctula). Bonn. Ζοοl. Beitr. 45: 33-38
1. Δάση = 1
2. Θαμνώνες = 1
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια
3.1.1. Χορτολίβαδα = 9
3.1.2. Υπαλπικά και αλπικά λιβάδια = 9
3.1.3. Φυσικά ξέφωτα = 9
3.1.5. Χέρσα εδάφη = 9
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 1
4.3. Υγρότοποι με θαμνώδη βλάστηση = 1
4.4. Τυρφώνες, Έλη, Βάλτοι, κλπ = 1
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.7. Μόνιμα τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.8. Εποχιακά/περιοδικά τέλματα και λιμνούλες (pools) με γλυκό νερό, υγρά λιβάδια [κάτω των 80 στρεμμάτων] = 1
5. Βραχώδεις περιοχές [π.χ. γκρεμοί, κορυφές βουνών] = 1
6. Σπήλαια και υπόγεια ενδιαιτήματα (χερσαία) = 1
8. Ακτές
8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί] = 2
8.3. Εκβολές ποταμών = 1
9. Τεχνητά – Χερσαία = 2