Pernis apivorus

Taxonomic name: 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

1α. Επιστημονικό όνομα: 
Pernis apivorus (Linnaeus, 1758)
1β. Συνώνυμα: 

-----------

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
(Ευρωπαϊκός) Σφηκιάρης
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
European Honey Buzzard
2α. Τάξη: 
Accipitriformes
2β. Οικογένεια: 
Accipitridae
3i. Εξάπλωση: 

Ο Σφηκιάρης αποτελεί καλοκαιρινό επισκέπτη στην Ευρώπη όπου εδώ συναντάται το 75% της αναπαραγωγικής του κατανομής. Ξεχειμωνιάζει στην τροπική Αφρική ενώ εκτός από την Ευρώπη φωλιάζει σε περιοχές του Ιράν μέχρι την νότια Κασπία θάλασσα. Η Ρωσία, Φιλανδία, η Σουηδία, η Γερμανία και η Γαλλία φιλοξενούν σημαντικούς πληθυσμούς αν και το είδος θεωρείται ότι μειώνεται. Στην Ελλάδα συναντάται σε όλη τη χώρα αλλά κυρίως στο κεντρικό και βόρειο τμήμα της. Ομάδες των 10-50 ατόμων είναι συνηθισμένο φαινόμενο κατά την μετανάστευση στην Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, την νότια Πελοπόννησο και την Κρήτη.

3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC)
3β. Κριτήρια: 
---------
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Ευρεία κατανομή (> 20.000 km2) και πληθυσμιακό μέγεθος.

6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
12 12 08
8α. Αξιολογητές: 
---------
8β. Ελεγκτές: 
Ξηρουχάκης Σταύρος
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

-------------

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Ηπειρωτική Ελλάδα.

9γ. Πληθυσμός: 

Ο πληθυσμός του εκτιμάται σε 1000-2000 ζευγάρια.

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Ο Σφηκιάρης προτιμά κυρίως πεδινά και ημιορεινά δάση φυλλοβόλων, πολλές φορές με ξέφωτα ή κοντά σε καλλιέργειες όπου και αναζητά την τροφή του. Φωλιάζει σε δέντρα και τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με έντομα και σπανιότερα με πουλιά και ερπετά.

9εi. Απειλές (κείμενο): 

Απειλείται κυρίως από την καταστροφή και την υποβάθμιση του βιοτόπου φωλιάσματος και τροφοληψίας, δηλαδή κυρίως τις μεγάλες δασωμένες εκτάσεις ή δασικές συστάδες κοντά σε αγροσυστήματα.

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Ο Σφηκιάρης έχει καταχωρηθεί στο παράρτημα Ι της ευρωπαϊκής οδηγίας για τα πουλιά EC/79/409 και το Παράρτημα ΙΙ στην συνθήκη της Βέρνης για την διατήρηση της άγριας ζωής και των βιοτόπων καθώς και στην συμφωνία της Βόννης για τα μεταναστευτικά είδη.

9ζ. Χρήση: 

----------

10. Βιβλιογραφία: 

BIRDLIFE INTERNATIONAL, 2004. Birds in Europe: population estimates, trends and conservation status. BirdLife Conservation series No. 12. BirdLife International. Cambridge.

DELESTRADE, Α. 1998. Breeding and distribution of the populaiton of Cough Pyrrhocorax p. docilis  in Aegean Islands and Crete. Unpublished report to NHMC, Un. Of Crete.

HANDRINOS, G. & AKRIOTIS, T. 1997. The Birds of Greece. Helm Publishers. London.

TUCKER, G.M. & HEATH, M.F. 1994. Birds in Europe: their conservation status. BirdLife Conservation Series no 3. BirdLife International. Cambridge.

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

1. Δάση

1.4. Εύκρατα Δάση

1.4.1. Θερμόβια Κωνοφόρα (χαλέπιος, τραχεία, κυπαρίσσια, άρκευθοι κλπ) = 2

1.4.2 Φυλλοβόλα Πλατύφυλλα = 1

2. Θαμνώνες

2.3. Αείφυλλα – Σκληρόφυλλα (Πρινώνες) = 2

3. Λιβάδια

3.4 Εύκρατα λιβάδια

3.4.3. Φυσικά ξέφωτα = 2

8. Ακτές

8.1. Βραχώδεις ακτές [περιλαμβάνονται βραχονησίδες και θαλάσσιοι γκρεμοί] = 2

8.5. Περιοδικά κατακλυζόμενα έλη [περιλαμβάνει αλμυρόβαλτους] = 2

10. Τεχνητά - υδρόβια

10.1. Ταμιευτήρες νερού (άνω των 80 στρεμμάτων) = 1

Bi. Δράσεις διαχείρισης (υπάρχουν): 
Thu, 2020-03-19 19:25 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith