Lyciasalamandra luschani

Kείμενο Κόκκινου Βιβλίου: 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

Κατηγορία κινδύνου: 
1α. Επιστημονικό όνομα: 
Lyciasalamandra luschani (Steindachner, 1891)
1β. Συνώνυμα: 

Mertensiella luschani

1γ. Ελληνικό κοινό όνομα: 
Νυφίτσα (τοπικό Καστελλορίζου)
1δ. Αγγλικό κοινό όνομα: 
Luschan's salamander, Lycian salamander.
2α. Τάξη: 
Urodela
2β. Οικογένεια: 
Salamandridae
3i. Εξάπλωση: 

Εξαπλώνεται στα νότια παράλια και νήσο Κέκοβα της Τουρκίας και στη νήσο Μεγίστη (Καστελόριζο).

3ii. Χάρτης εξάπλωσης: 
3α. Κατηγορία κινδύνου: 
Τρωτά (VU)
3β. Κριτήρια: 
D2
4. Αιτιολόγηση της αξιολόγησης: 

Έκταση παρουσίας μικρότερη των 20000 τ. χλμ., έκταση κατοίκησης μικρότερη των 2000 τ. χλμ.
Συναντάται σε λιγότερες από 10 τοποθεσίες. Πολύ περιορισμένο.

5. Λόγοι αλλαγής από προηγούμενη αξιολόγηση: 
6. Πληθυσμιακές τάσεις: 
7. Ημερομηνία αξιολόγησης: 
7.4.08
8α. Αξιολογητές: 
Πολυμένη, Σωτηρόπουλος.
8β. Ελεγκτές: 
---------------
9. Αιτιολόγηση - 9α. Ταξινόμηση: 

Το είδος μέχρι πριν λίγα χρόνια περιλαμβανόταν στο γένος Mertensiella ή Salamandra. Τοποθετήθηκε στο γένος Lyciasalamandra από τους Veith και Steinfartz το 2004.

Ο πληθυσμός του Καστελορίζου (όπως και ορισμένοι στην περιοχή του Κας, νότια παράλια Τουρκίας) ανήκουν στο υποείδος Lyciasalamandra luschani basoglui (Baran & Atatur, 1980).

9β. Γεωγραφική εξάπλωση: 

Έχει εντοπιστεί σε 7-10 θέσεις στο Καστελόριζο. Δεν βρίσκεται πολύ κοντά στις βραχώδεις ακτές. Η περιοχή εξάπλωσης εκτείνεται σε 7 τ. χλμ., ενώ η περιοχή κατοικίας εκτιμάται σε 4-5 τ. χλμ.

9γ. Πληθυσμός: 

Η πυκνότητα του συνολικού πληθυσμού του υποείδους έχει υπολογιστεί σε περίπου 0,25 άτομα/m2.
Στις τοποθεσίες εμφάνισής του θεωρείται «Κοινό».

9δi. Ενδιαίτημα και οικολογία (κείμενο): 

Τα καταλληλότερα ενδιαιτήματα του υποείδους είναι τα φρύγανα (2.1.), μακία  και οι αστικές περιοχές (9.5.).
Ενδιαιτεί σε φρυγανικά οικοσυστήματα, σε εδάφη ασβεστολιθικά καρστωμένα, καθώς και σε πέτρινους μαντρότοιχους, φράχτες, μισογκρεμισμένα σπίτια. Επίσης μέσα στα χωριά σε θέσεις όπου επικρατεί υψηλή υγρασία.

Η περίοδος δραστηριότητας είναι από τον μήνα Οκτώβριο ή Νοέμβριο έως τον Απρίλιο. Τους υπόλοιπους μήνες τα άτομα συγκεντρώνονται και παραμένουν αδρανή σε βαθιές σχισμές και κοιλότητες του εδάφους. Σε 24ωρη βάση τα ζώα είναι δραστήρια από τη δύση του ηλίου έως την ανατολή. Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι υψηλή σχετική υγρασία αέρα και άπνοια. Όταν βρέχει είναι ενεργά όλο το 24ωρο.

9εi. Απειλές (κείμενο): 

Το υποείδος δεν απειλείται με άμεσο τρόπο. Κύρια απειλή αποτελεί η πιθανή μελλοντική, λόγω αξιοποίησης, υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του.

Άλλη απειλή, μικρής κλίμακας, είναι η συγκομιδή για επιστημονικές δραστηριότητες (3.5.), η ξηρασία (7.1.), η περιορισμένη εξάπλωση (9.9.), καθώς επίσης και η έρευνα (10.2.).

9στ. Kαθεστώς προστασίας: 

Π.Δ.67/81, Oδηγία 92/43 περί οικοτόπων, παραρτήματα II και IV , Σύμβαση της Βέρνης παράρτημα II.
(ως Mertensiella luschani).

9ζ. Χρήση: 

Ερευνητικούς σκοπούς, διεθνής αγορά, ολόκληρο το ζώο.

Purpose/Type of Use = Research - Includes specimens used in or as the subject of any type of research (e.g. behavioural, medicine, propagation, disease resistance, etc. = National, International.

Primary forms removed from the wild = . Whole animal/plant - Removal of the whole individual from the wild population. 100%.

Source of specimens in commercial trade = Wild - Specimens taken from natural habitat, with no human intervention in terms of enhancing individual survival or production. 100%.

Τάσεις στη συλλογή/συγκομιδή από το φυσικό τους περιβάλλον σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό τα τελευταία 5 χρόνια = Μείωση, Άγνωστη.

10. Βιβλιογραφία: 

Polymeni, R. M., 1994. On the biology of Mertensiella luschani (Steindachner,1891): A Review. Mertensiella 4, 301-314.

K. Eleftherakos, K., Sotiropoulos, K. and  Polymeni, R.M. 2007. Conservation units in the insular endemic salamander Lyciasalamandra helverseni (Urodela, Salamandridae). Ann. Zool. Fennici, 44, 387-399.

Veith, M. and  Steinfartz, S., 2004: When non-monophyly results in taxonomic consequences—the case of Mertensiella within the Salamandridae (Amphibia: Urodela), Salamandra 40 , pp. 67–80.

Özeti, N. 1979. Reproductive biology of the salamander Mertensiella luschani antalyana. Herpetologica 35:193-197

Polymeni, R.M., 1988. Contribution to the study of the Amphibian Mertensiella luschani (Steindachner, 1891)(Urodela, Salamandridae). Ph.D. Thesis, University of Athens, Greece.

Moravec, J., 1997. On the taxonomy and biology of Mertensiella luschani from Kastellorizon, Greece. pp. 279-284. In: Bohme, Bischoff & Ziegler (eds.), Herpetologia Bonnensis, Bonn.

Veith, M., Baran, I., Godmann, O., Kiefer, A., Öz, M. and Tunç, M.R. 2001. A revision of population designation and geographic distribution of the Lycian Salamander Mertensiella luschani (Steindachner, 1891). Zoology in the Middle East 22: 67-82.

Veith, M., Steinfartz, S., Zardoya, R., Seitz, A. and Meyer, A. 1998. A molecular phylogeny of “true” salamanders (family Salamandridae) and the evolution of terrestriality of reproductive modes. Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research 36: 7-16.

Weisrock, D.W., Macey, J.R., Ugurtas, I.H., Larson, A. and Papenfuss, T.J. 2001. Molecular phylogenetics and historical biogeography among Salamandrids of the "true" salamander clade: rapid branching of numerous highly divergent lineages in Mertensiella luschani associated with the rise of Anatolia. Molecular Phylogenetics and Evolution 18(3): 434-448.

K. Ελευθεράκος, Κ. Σωτηρόπουλος, Ρ. Πολυμένη, 2004. Γενετική διαφοροποίηση πληθυσμών της Lyciasalamandra luschani και L. helverseni (Αμφίβια, Ουρόδηλα), στα νησιά του νοτιοανατολικού Αιγαίου. 2ο Συνέδριο Ένωσης Ελλήνων Οικολόγων, Μυτιλήνη.

Veith, M., Lipscher, E., Öz, M., Kiefer, A., Baran, I., Polymeni, R.M., Steinfartz, S. Cracking the nut: geographical adjacency of sister taxa supports vicariance in a polytomic salamander clade in the absence of node support. Molecular Phylogenetics and Evolution (2007), doi: 10.1016/j.ympev.2007.11.017

A. Ενδιαίτημα (Βαθμολογία: 1 = κύριο ενδιαίτημα, 2 = δευτερογενές ενδιαίτημα, 9 = πιθανά κατάλληλο ενδιαίτημα): 

2.1. Φρύγανα = 1

2.3. Αείφυλλα – Σκληρόφυλλα (Πρινώνες) = 1

3.1.5. Χέρσα εδάφη = 2

9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 1

9.5. Αστικές περιοχές και πάρκα = 1

12. Άλλο = 1*

*Άλλο = Πετρώδεις, γυμνές περιοχές ασβεστολιθικής σύστασης συχνά εντόνως καρστωμένες.

Bii. Δράσεις διαχείρισης (απαιτούνται): 
Thu, 2018-10-11 13:02 -- Anna
Scratchpads developed and conceived by (alphabetical): Ed Baker, Katherine Bouton Alice Heaton Dimitris Koureas, Laurence Livermore, Dave Roberts, Simon Rycroft, Ben Scott, Vince Smith