ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
Lacerta praticola
Γενικά: Είδος με κατακερματισμένη κατανομή σε δυο μεγάλες διακριτές περιοχές: Ανατολικά (Γεωργία, Αρμενία, ΝΔ Καζαχστάν, Ν Αζερμπαϊτζάν και ΒΑ Ιραν) και Δυτικά της Μαύρης Θάλασσας (Ν Ρουμανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ευρωπαϊκή Τουρκία και Α. Θράκη στη Ελλάδα).
Στις περιοχές αυτές πάλι οι πληθυσμοί δεν είναι συνεχείς.
Ελλάδα: Στην Ελλάδα οι αναφορές για το είδος περιορίζονται σε ελάχιστες αναφορές από τη Θράκη.
Κατατάσσεται ως ΝΤ διότι πληροί το κριτήριο των κινδυνευόντων (ΕΝ) Β1a άλλα λόγω του ότι οι πληθυσμοί του στην Ελλάδα είναι ελάχιστα μελετημένοι δεν μπορεί να διαπιστωθεί αν ισχύει κάποιο από τα υπόλοιπα απαραίτητα κριτήρια για να ενταχθεί σε άλλη κατηγορία κινδύνου.
Λόγω του ότι βρίσκεται στο νοτιότατο άκρο κατανομής του στην Ευρώπη η παρουσία του και οι διακυμάνσεις της στα επόμενα χρόνια μπορεί να αποτελέσουν δείκτες για τη μεταβολή ευρύτερων κλιματικών παραγόντων.
Το υποείδος στο οποίο κατατάσσονται οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί του είδους είναι το Darevskia praticola pontica.
Στην Ελλάδα οι αναφορές για το είδος περιορίζονται σε ελάχιστες τοποθεσίες στους νομούς Έβρου και Ροδόπης, πιθανώς και Ξάνθης.
Άγνωστο. Το είδος είναι γνωστό στην Ελλάδα από μια δημοσιευμένη και δυο αδημοσίευτες παρατηρήσεις.
Κάποια στοιχεία για το ενδιαίτημα και την οικολογία από αλλού; Αν όχι, να αναφερθεί ότι αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν.
Καμιά απειλή;
Council of Europe 1979.- Convention on the conservation of European wildlife and natural habitats (Bern Convention). Annex III.
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
Arnold, E.N., 2004. Reptiles and amphibians of Britain & Europe 288pp, Collins
Arribas, O.J. 1997. Morfologia, filogenia y bibliografia de las lagartijas de alta montana de los Pirineos (Microforma). Tesis doctoral. 353 pp, Publicaciones de la Universitat Autònoma de Barcelona. Barcelona
Arribas, O.J., 1998, Osteology of the Pyreanean mountain lizards and comparison with other species of the collective genus Archaeolacerta Mertens, 1921 s.l. from Europe and Asia Minor., Herpetozoa 11, 155-180.
Arribas, O.J. 1999. Phylogeny and relationships of the mountain lizards of Europe and Near East (Archaeolacerta Mertens, 1921, sensu lato) and their relationships among the eurasian lacertid radiation., Russ. J. Herpetol.: 6(1), 1-22.
Baran, I. and Atatür, M.K., 1998. Turkish herpetofauna (amphibians and reptiles) Republic of Turkey Ministry of Environment, Ankara.
Çevik, I.E., 1999, Trakya'da Yasayan Kertenkele Türlerinin Taksonomik Durumu (Lacertilia: Anguidae, Lacertidae, Scincidae). Tr. J. of Zoology 23(1): 23-35.
Cox, N., Chanson. J., and S. Stuart. 2006. The Status and Distribution of Reptiles and Amphibians of the Mediterranean Basin. IUCN 51pp.
Fu, J., 1998, Toward the phylogeny of the family Lacertidae: implications from mitochondrial DNA 12S and 16S gene sequences (Reptilia: Squamata). Molecular Phylogenetics and Evolution 9, 118-130.
Fu, J., Murphy, R.W. and Darevsky, I.S., 1997, Toward the phylogeny of caucasian rock lizards: implications from mitochondrial DNA gene sequences (Reptilia: Lacertidae). Zoological Journal of the Linnean Society:121, 463-477.
Gasc, J.-P., Cabela, A., Crnobrnja-Isailovic, J., Dolmen, D., Grossenbacher, K., Haffner, P., Lescure, J., Martens, H., Martínez-Rica, J.P., Maurin, H., Oliveira, M.E., Sofianidou, T.S., Veith, M. and Zuiderwijk, A., 1997. Atlas of Amphibians and Reptiles in Europe. pp. 494, Societas Europaea Herpetologica and Musée National d'Histoire Naturelle, Paris.
Harris, D.J., Arnold, E.N. and Thomas, R.H., 1998, Relationships of lacertid lizards (Reptilia: Lacertidae) estimated from mitochondrial DNA sequences and morphology., Proc. Roy. Soc. London Ser. B 265, 1939-1948
Stugren, B., 1984, Lacerta praticola - Wieseneidechse. In Böhme, W. (ed) Handbuch der Reptilien und Amphibien Europas, Band 2/I., Echsen II (Lacerta). pp. 318-331, Aula-Verlag Wiesbaden.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση
1.1.2 Φυλλοβόλα Πλατύφυλλα = 1
1.1.2.1. Ξηρόφιλλα φυλλοβόλα (Quercion confertae) = 1
1.1.2.2. Ostryo-Carpinion = 1