Gallinago media
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-------------
Το Διπλομπεκάτσινο αναπαράγεται στην Σκανδιναβία και ανατολότερα, στοιχώρες της Βαλτικής και τη βόρειο Ρωσία και νότια μέχρι την Ουκρανία. Διαχειμάζει στην υποσαχάρια Αφρική (del Hoyo et al. 1996).
Στη χώρα μας παρατηρείται μόνο κατά τις μεταναστευτικές περιόδους (Μάρτιο – Μάιο και Αύγουστο – Οκτώβριο). Εκτιμάται ότι οι περιοχές από όπου περνά το Διπλομπεκάτσινο από την Ελλάδα είναι κυρίως τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και η Κρήτη (Handrinos and Akriotis 1997).
Ελάχιστα είναι γνωστά για το Διπλομπεκάτσινο στην Ελλάδα σχετικά με τους αριθμούς και τις περιοχές από όπου περνά μιας και πρόκειται για είδος που δεν εντοπίζεται εύκολα.
Μονοτυπικό είδος
Ο πληθυσμός που αναπαράγεται στην Ευρώπη μεταναστεύει στην Αφρική διαμέσου της Τουρκίας, Κύπρου, Μέσης Ανατολής και Αιγύπτου μέχρι την Αιθιοπία και νοτιότερα.
Κατά την εαρινή μετανάστευση το μέτωπο που διασχίζει την Μεσόγειο είναι ευρύτερο όμως εντοπίζεται με μεγάλη δυσκολία (del Hoyo et al. 1996, IUCN 2007)
Ο μεγαλύτερος αναπαραγόμενος πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη βρίσκεται στην (ευρωπαϊκή) Ρωσία όπου εκτιμάται ότι αναπαράγονται 50.000 – 140.000 ζευγάρια. Μεγάλοι πληθυσμοί υπάρχουν επίσης στη Νορβηγία (5.000-15.000 ζευγάρια) και στη Λευκορωσία (4.600-6.000 ζευγάρια). Ο συνολικός αναπαραγόμενος πληθυσμός του είδους εκτιμάται σε 61.000-170.000 ζευγάρια (Birdlife International 2004). Σύμφωνα με στοιχεία του IUCN (2007) μόνο στη Ρωσία ο αναπαραγόμενος πληθυσμός είναι 150.000-250.000.
Ο πληθυσμός του είδους μειώθηκε κατά πολύ τον 20ό αιώνα εξαιτίας τη υποβάθμισης των ελών και των λειμώνων όπου αναπαράγεται αλλά και του εντατικού κυνηγιού ιδιαίτερα στη Ρωσία και την ανατολική Ευρώπη.
Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν εκτιμήσεις για τον αριθμό που περνά κατά τη μετανάστευση.
Τα έλη, τα λιβάδια, οι λειμώνες αποτελούν τις σημαντικότερες περιοχές διατροφής και αναπαραγωγής του είδους.
Η εντατικοποίηση της γεωργίας, η αποξήρανση ή η υποβάθμιση των ελών, των λειμώνων και των λιβαδιών καθώς και το κυνήγι είναι οι κυριότερες απειλές του είδους.
Επίσης, στη Σουηδία ο περιορισμός της βόσκησης στα αλπικά λιβάδια εκτιμάται ότι συνέβαλε στην μείωση του αναπαραγόμενου πληθυσμού του Διπλομπεκάτσινου σε αυτές τις περιοχές (del Hoyo et al. 1996).
Το Διπλομπεκάτσινο περιλαμβάνεται στα παρακάτω:
1. Κοινοτική Οδηγία 79/409 «για την προστασίας των πουλιών και των βιοτόπων τους», Παράρτημα Ι
2. Σύμβαση της Βέρνης, παράρτημα ΙΙ.
----------
BirdLife International 2004. Birds in Europe – Population estimates, trends and conservation status. Cambridge, UK, BirdLife International (BirdLife Conservation Series No 12).
del Hoyo J, A. Elliott and J. Sargatal . 1996. Handbook of the Birds of the World Vol. 3. BirdLife International. Lynx Editions.
BirdLife International 2006. Gallinago media. In : IUCN 2007. 2007 IUCN Red List of Threatened species. www.iucnredlist.org
Handrinos G. and T. Akriotis 1997. The birds of Greece. C. Helm, A & C Black, London.
3. Λιβάδια
3.1 Εύκρατα λιβάδια
3.1.1. Χορτολίβαδα = 1
3.1.2. Υπαλπικά και αλπικά λιβάδια = 1
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.6. Εποχιακές/περιοδικές λίμνες [άνω των 80 στρεμμάτων] = 2
4.10. Υγρότοποι τούνδρας = 1
4.11. Αλπικοί υγρότοποι [περιλαμβάνει αλπικά λιβάδια και εποχιακές συγκεντρώσεις από λιώσιμο χιονιού] = 2
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.1. Καλλιέργειες (δημητριακά, ορυζώνες, κλπ) = 2
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 9