ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
-----------
Αναπαράγεται σε διάφορες χώρες της Κεντρικής, Δυτικής και νότιας Αφρικής, στη (δυτική Παλαιαρκτική) Μαυριτανία, Ελλάδα, Ρουμανία, Τουρκία και σε 10-13 σημεία στη Ρωσία, και την Ουκρανία (Crivelli et al 1997).
Στην Ελλάδα αναπαράγεται μόνο στη Λίμνη Μικρή Πρέσπα. Τρέφεται και σε άλλες λίμνες της Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου.
Κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής μετανάστευσης νεαρά και ανώριμα άτομα συχνά σε νησιά Αιγαίου, Στερεά Ελλάδα, Κυκλάδες, Β.Α. Αιγαίο, Δωδεκάνησα, Κρήτη.
Ελάχιστα άτομα πότε πότε διαχειμάζουν στην Ελλάδα.
D1: αριθμός ώριμων αναπαραγωγικά τόμων <1000 και D2: Αreas of Occupancy λιγότερες από 5 τοποθεσίες (μόνο μια τοποθεσία φωλιάσματος) και με έκταση λιγότερο από 20 km2.
Στο προηγούμενο Κόκκινο Βιβλίο (Karandeinos and Legakis 1992) κατατασσόταν ως Κινδυνεύον (E1) αλλά ο πληθυσμός έχει αυξηθεί σημαντικά από τότε.
---------------
Φωλιάζει μόνο στη Λίμνη Μικρή Πρέσπα.
Τρέφεται την άνοιξη και το καλοκαίρι συστηματικά στις λίμνες Πρέσπες, Κερκίνη και τον Στρυμώνα ποταμό λιγότερο συστηματικά σε λίμνες Χειμαδίτιδα, Βεγορίτιδα, Ζάζαρη, Καστοριά, Δέλτα Αξιού, Αλιάκμονα ποταμό.
Μη αναπαραγόμενα άτομα άγνωστης προέλευσης μπορεί όλη τη διάρκεια του θέρους στο Δέλτα Έβρου.
Μεγάλες συγκεντρώσεις το φθινόπωρο στη Λίμνη Κερκίνη.
Τα τελευταία 5 χρόνια ο αναπαραγόμενος πληθυσμός στην Πρέσπα κυμαίνεται από 250 – 350 ζεύγη αλλά ίσως να φτάνουν και τα 400 ζ. Οι μετρήσεις στις αποικίες αναπαραγωγής προκαλούν ενόχληση και μείωση της αναπαραγωγικής επιτυχίας γι’ αυτό δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία σε επίπεδο ±10 φωλιών. Αντιθέτως μετράται ο συνολικός αριθμός πτερωμένων νεαρών και σύμφωνα με τις γνωστές εκτιμήσεις συντελεστή αναπαραγωγικής επιτυχίας εκτιμάται ο αριθμός ζευγών.
Ενδιαίτημα αναπαραγωγής: 4.5, κυρίως νησίδες καλά απομονωμένες με νερό ή λάσπη από χερσαίους θηρευτές και πλήρως απρόσιτες και ανενόχλητες από τον άνθρωπο.
Ενδιαίτημα τροφοληψίας: κυρίως ρηχά νερά αλμυρά, υφάλμυρα ή γλυκά, με λίγη βλάστηση ή χωρίς καθόλου βλάστηση. 4.1, 4.2, 4.5, 4.6 (αρκεί να έχει ψάρια), 4.13, 8.3, 8.6, 8.7, 10.1.
Τρέφεται κυρίως με ψάρια που κυνηγάει κυρίως σε ρηχά νερά, ατομικά, αλλά κυρίως σε ομάδες συχνά συνεργαζόμενων πουλιών. Είδος τροφής εξαρτάται από διαθεσιμότητα και συμπεριφορά λείας.
Ενόχληση αποικιών φωλιάσματος.
Έλλειψη κατάλληλων τόπων φωλιάσματος.
Συρρίκνωση τόπων διατροφής (ρηχών νερών).
Μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε τόπους φωλιάσματος και τόπους αναπαραγωγής.
Μία και μοναδική αποικία στην Ελλάδα.
Απαντάται μόνο σε ΠΠ.
BiE2 SPEC 3.
Birds Directive Annex I.
Bern Convention II, Emerald Network, Bonn II (the Western Palearctic Population only), AEWA.
Δεν χρησιμοποιείται πλέον.
Handrinos, G. and Akriotis , T. 1997. The Birds of Greece. Christofer Helm, A&C Black, London.
Crivelli, A. J., Catsadorakis, G. and Naziridis, T. 1997. Pelecanus onocrotalus Great White Pelican. BWP (Birds of Western Palearctic) Update 1: 144-148.
Karandeinos, M. and Legakis, A. (eds). 1992. The Red Data Book of Threatened Vertebrates of Greece. WWF Greece, Athens.
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.5. Λίμνες γλυκού νερού [άνω των 80 στρεμμάτων] = 1
4.13. Μόνιμα εσωτερικά δελταϊκά συστήματα = 1
10. Τεχνητά - υδρόβια
10.1. Ταμιευτήρες νερού (άνω των 80 στρεμμάτων) 1