ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
------------
Το Nyctalus leisleri εξαπλώνεται κυρίως στην δυτική παλαιαρκτική (Ευρώπη και βορειοδυτική Αφρική) ενώ υπάρχουν διάσπαρτες αναφορές στην ανατολική παλαιαρκτική (Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιμαλάια). Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη από την Πορτογαλία και τη Βρετανία μέχρι και τη δυτική Ρωσία. Στην Ελλάδα έχει αναφερθεί κυρίως από ηπειρωτικά διαμερίσματα (Θράκη, Μακεδονία,Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα) και την Πελοπόννησο, και σε νησιά ( Κρήτη, Θάσος και Ρόδος).
Έχει μεγάλη εξάπλωση στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η κατανομή του από τη Θράκη έως τη Στερεά Ελλάδα είναι πιθανώς συνεχής, στις δασωμένες τουλάχιστον περιοχές. Νοτιότερα (Πελοπόννησος, Νότιο Αιγαίο), φαίνεται να είναι κατακερματισμένη.
------------------
--------------------
Έχει αναφερθεί σε αρκετές θέσεις των ηπειρωτικών κυρίως διαμερισμάτων (Θράκη, Μακεδονία,Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα) και την Πελοπόννησο. Έχει αναφερθεί μόνο από τρία ελληνικά νησιά μέχρι στιγμής: την Κρήτη, τη Θάσο και τη Ρόδο.
Κυνηγά έντομα σε δάση, βοσκοτόπια και κοιλάδες ποταμών. Εξαρτάται πολύ από ώριμα δάση με ηλικιωμένα δένδρα.
Οι απειλές αφορούν στην ενόχληση και την καταστροφή των θέσεων καταφυγίου σε δέντρα και κτίρια καθώς και η απώλεια ή η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του.
Προστατεύεται με τον Δασικό Κώδικα και το ΠΔ. 67/1981 "Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδος και της άγριας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της ερεύνης επ’ αυτών". Περιλαμβάνεται στο παράρτημα IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21.5.1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (με μεταγενέστερες τροποποιήσεις). Περιλαμβάνεται επίσης στο παράρτημα II της σύμβασης της Βέρνης στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης της Βόννης. Επίσης έχει αναφερθεί από Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές Natura 2000).
Το τάξον δεν χρησιμοποιείται τοπικά, εθνικά ή διεθνώς.
ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗΣ Π. 2008. Αδημοσίευτα στοιχεία.
DIETZ C. (Προσωπική επικοινωνία).
HANÁK V., P. BENDA, M. RUEDI, I. HORÁČEK & T. S. SOFIANIDOU. 2001. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean. Part 2. New records and review of distribution of bats in Greece. Acta Soc. Zool. Bohem. 65: 279–346.
HELVERSEN, O.v. (Προσωπική επικοινωνία).
HELVERSEN, Ο. v. & D. v. HELVERSEN. 1994. The "advertisement song" of the lesser noctule bat (Nyctalus leisleri). Folia Ζοοl. 43(4): 331-338.
HELVERSEN, Ο. v. & WEID R. 1990. Die Verbreitung einiger Fledermausarten in Griechenland. Bonn. Ζοοl. Beitr. 41: 9-22.
HUTSON, A.M., SPITZENBERGER, F., AULAGNIER, S., JUSTE, J., KARATAŞ, A., PALMEIRIM, J. & PAUNOVIĆ, M. 2008. Nyctalus leisleri. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 01 October 2008.
ILIOPOULOU-GEORGUDAKI J., A. LEGAKIS, I. ONDRIAS, L. PARASCHI, R. WEID. 1992. Chiroptera. pp 303-321. In: KARANDINOS M. (ed.). The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society-Hellenic Ornithological Society (in Greek).
IUCN 2007. Nyctalus leisleri. In: IUCN 2007. European Mammal Assessment http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/ema/species/ nyctalus_leisleri.htm. Downloaded on 11 May 2007.
IVANOVA T. & A. GUEORGUIEVA. 2004. Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece) – species diversity, zoogeography and faunal patterns. - In: Beron P., Popov A. (eds). Biodiversity of Bulgaria. 2. Biodiversity of Eastern Rhodopes (Bulgaria and Greece). Pensoft & Nat. Mus. Natur. Hist., Sofia, 907-927.
IVANOVA Τ. 2000. New data οn bats (Mammalia: Chiroptera) from the Eastem Rhodopes, Greece (Thrace, Evros). Histor. Natur Bulg. 11: 117-125.
ΛΕΓΑΚΙΣ, Α. 2007. Απειλούμενα, προστατευόμενα και ενδημικά είδη ζώων της Ελλάδας. Έκδοση 6.0. Ζωολογικό Μουσείο. Τμήμα Βιολογίας. Πανεπιστήμιο Αθηνών, σσ 124.
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ Ε. (Αδημοσίευτα στοιχεία).
PIEPER H. 1978. Pipistrellus nathusii (Keyserling und Blasius, 1839) in Griechenland und Bemerkungen zu einigen weiteren Arten (Chiroptera: Vespertilionidae). Ztschr. Säugetierk. 43: 60-610.
SHIEL, C. 1999. Nyctalus leisleri (Kuhl, 1817). In: The Atlas of European Mammals. Mitchell-Jones, A. J., Amori, G., Bogdanowicz, W., Kryštufek, B., Reijnders, P. J. H., Spitzenberger, F., Stubbe, M., Thissen, J. B. M., Vohralík, V. & Zima, J. (Eds.) pp. 134-155. Academic press, London.
WINGE N. 1881. Om Graeske Pattedyr, samlede af L. Münter. Med Bemaerkninger om Familierne Soricidae, Mustelidae, Muridae og Myoxidae. Vidensk. Meddel. Naturh. Foren. Kbhvn. 1881: 7-59.
1. Δάση
1.1. Εύκρατα Δάση = 1
2. Θαμνώνες = 9
3. Λιβάδια = 2
4. Υγρότοποι (εσωτερικοί)
4.1. Ποτάμια/Ρυάκια μόνιμης ροής [περιλαμβάνονται οι καταρράκτες] = 1
4.2. Ποτάμια/Ρυάκια παροδικής ροής = 1
6. Σπήλαια και υπόγεια ενδιαιτήματα (χερσαία) = 2
9. Τεχνητά – Χερσαία
9.2. Βοσκότοποι που διαχειρίζονται, φυτεύονται ή λιπαίνονται = 9